Niewiadomski Zygmunt, Kształtowanie się orzecznictwa sądowoadministracyjnego w sprawach planowania przestrzennego i prawa budowlanego

I. Przy podejmowaniu próby oceny orzecznictwa sądowoadministracyjnego z perspektywy 30 lat jego istnienia nie sposób nie odnieść się do stanu prawnego, który legł u podstaw działalności orzeczniczej sądów administracyjnych. Tym bardziej że w okresie owych 30 lat doszło do - dyktowanej przemianami ustrojowymi lat 1989-1990 - radykalnej przebudowy ustroju sądownictwa administracyjnego jak również systemu planowania przestrzennego i prawa budowlanego. Te ostatnie zmiany pozostawały w integralnym związku z przywróceniem w Polsce instytucji samorządu terytorialnego i w ślad za tym z przejściem zadań i kompetencji w interesującym nas zakresie do właściwości organów jednostek samorządu terytorialnego, w szczególności gmin. W rezultacie to nie państwo, jak w czasach PRL, ale upodmiotowione lokalne społeczności stały się „dysponentami” przestrzeni, a sądy administracyjne stanęły na straży ich praw i obowiązków (sądowa kontrola samodzielności samorządu terytorialnego) .

II. Początki odrodzonego...