Sołtys Agnieszka, Kontrola sądowa w zakresie Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa w świetle opinii Trybunału Sprawiedliwości 2/13

18.12.2014 r. Trybunał Sprawiedliwości wydał opinię w sprawie projektu porozumienia o przystąpieniu Unii Europejskiej do europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności . Trybunał Sprawiedliwości uznał, że przewidywane porozumienie nie jest zgodne z prawem UE. Jednym z zasadniczych zastrzeżeń TS było stwierdzenie, że nie uwzględnia ono szczególnych cech prawa UE w odniesieniu do kontroli sądowej w zakresie Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa (dalej jako WPZiB). Celem tego artykułu jest analiza stanowiska TS w tym zakresie. Poniższe uwagi będą przedstawione według następującego porządku: w pkt 1. zostaną zaprezentowane wnioski z wyroków i opinii, w których TS wskazał wymogi, jakie powinna spełniać umowa międzynarodowa, aby autonomia unijnego porządku prawnego została zachowana. Jak można argumentować, tylko w takim kontekście stanowisko TS przedstawione w opinii 2/13, a w szczególności przedstawione tam stanowisko TS co do kontroli sądowej w zakresie WPZiB, może być, jeśli nie przekonujące, to zrozumiałe. W pkt 2. zostanie zaprezentowane stanowisko TS odnośnie do kontroli sądowej w zakresie WPZiB przedstawione w opinii 2/13. W pkt 3. zostanie podjęta próba oceny stanowiska TS.