Szczodrowski Jan, Kontrola rynków oligopolistycznych w polskim prawie konkurencji na tle prawa europejskiego

Artykuły
Opublikowano: Glosa 2014/2/95-107
Autor:
Rodzaj: artykuł

Kontrola rynków oligopolistycznych w polskim prawie konkurencji na tle prawa europejskiego

Choć początkowo mogło się wydawać, że obowiązujące w Polsce normy prawa konkurencji nie zawierały postanowień, które przesądzałyby o możliwości włączenia w zakres wykonywanej na ich podstawie kontroli również postępowania przedsiębiorców na rynkach noszących cechy oligopolu, to z biegiem czasu sytuacja ta uległa zmianie. Pod niewątpliwym wpływem judykatury Trybunału Sprawiedliwości (dalej jako TS) oraz decyzji Komisji Europejskiej, polski organ ochrony konkurencji podjął próby rozwiązywania typowych dla oligopolistycznych rynków zakłóceń konkurencji. Odbyło się to zarówno w kontekście wykonywanej ex post kontroli antykonkurencyjnych zachowań podmiotów gospodarczych na podstawie art. 4 ust. 5 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów (poprzez rozszerzającą interpretację pojęcia uzgodnienia) i art. 9 ust. 1 u.o.k.i.k (poprzez pojęcie zbiorowej pozycji dominującej), jak i w ramach wykonywanej na mocy art. 18 i art. 20 u.o.k.i.k. prewencyjnej kontroli koncentracji przedsiębiorców (poprzez pojęcie skoordynowanych skutków koncentracji). Wydaje się, że obecnie dzięki działalności Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (dalej jako Prezes UOKiK) popartej orzecznictwem polskich sądów (w tym judykaturą Sądu Najwyższego, dalej jako SN), w polskim prawie konkurencji istnieją solidne podstawy do kontroli rynków oligopolistycznych i postępowania przedsiębiorców na tego typu rynkach, zaś rozwinięte w tym celu kryteria oceny, w ślad za swoimi wzorcami na poziomie europejskim, w znacznej mierze odzwierciedlają podejście do oligopoli spotykane we współczesnej teorii ekonomii.

Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX