Bitner Michał, Kontrasygnata skarbnika jako instytucja prawa budżetowego – próba syntezy

Kontrasygnata skarbnika jest z jednej strony instytucją prawa finansów publicznych, z drugiej – czynnością wywołującą skutki w zakresie prawa prywatnego. Celem artykułu jest skonstruowanie normatywnej koncepcji kontrasygnaty skarbnika w rozumieniu ustaw ustrojowych jako instytucji prawa budżetowego. W tym celu poddano krytycznej analizie tezy formułowane już wcześniej w piśmiennictwie i judykaturze, jak również przedstawiono i omówiono nowe argumenty. Przeprowadzone analizy umożliwiły rozstrzygnięcie zasadniczych kwestii budzących dotychczas wątpliwości i poczynienie następujących ustaleń. Po pierwsze, przedmiotowy zakres kontrasygnaty jest taki sam we wszystkich rodzajach jednostek samorządu terytorialnego i obejmuje czynności prawne zobowiązujące do świadczeń pieniężnych. Po drugie, odpowiednie stosowanie do kontrasygnaty przepisów regulujących wstępną kontrolę sprowadza się do ustalenia funkcji kontrasygnaty jako oświadczenia wiedzy o istnieniu dla określonych czynności prawnych odpowiednich upoważnień oraz do sposobu dokonania kontrasygnaty przez złożenie podpisu. Po trzecie, sposób dokonania kontrasygnaty przez złożenie podpisu zależy od sposobu udokumentowania danej operacji: jeżeli dokument dotyczący operacji ma postać elektroniczną – kontrasygnata powinna być dokonana elektronicznie.