Zajda Katarzyna, Konsultacje społeczne a proces wdrażania innowacji społecznej

W artykule podjęto kwestię możliwości włączenia osób, których dotykają różne problemy społeczne, w proces wdrażania innowacji społecznej. Wyróżniono cztery etapy tego procesu: diagnoza problemu, poszukiwanie i wypracowywanie rozwiązań, realizacja innowacji społecznej oraz jej ewaluacja. Analizie poddano etap poszukiwania i wypracowywania rozwiązań (któremu może towarzyszyć pogłębiona diagnoza problemu społecznego), obierając za przykład konsultacje społeczne, jakie mogą odbywać się z inicjatywy organów gminy i dotyczyć każdej sprawy uznanej za ważną, w tym rozwiązywania lokalnych problemów społecznych. Przedmiotem zainteresowania jest stosunek wójtów gmin do partycypacji osób doświadczających problemów społecznych w konsultacjach społecznych, których celem jest poszukiwanie i wypracowywanie dla nich rozwiązań. Z przeprowadzonych w 2017 r. wywiadów swobodnych z sześcioma wójtami gmin usytuowanych na obszarze województwa łódzkiego wynika, że w ich opinii bezcelowe jest konsultowanie proponowanych rozwiązań z osobami, których bezpośrednio dotykają takie problemy. Ich wizerunek jest zestandaryzowany i negatywny. Preferowaną formą poszukiwania rozwiązań dla tych problemów są wywiady przeprowadzane przez pracowników socjalnych, a nie bezpośrednie spotkania władz lokalnych z mieszkańcami w ramach konsultacji społecznych.