Pilarz Karina, Kompetencje organów powiatu samorządowego w dziedzinie planowania przestrzennego

System planowania przestrzennego w Polsce jest zbudowany na trzech poziomach – centralnym, regionalnym oraz lokalnym (gminnym). Najważniejszym aktem prawnym, który reguluje kwestie związane z planowaniem przestrzeni, jest ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Swoim zakresem przedmiotowym obejmuje ona kwestie dotyczące kształtowania polityki przestrzennej w skali krajowej oraz jednostek samorządu terytorialnego – gminy oraz województwa samorządowego, a także zasady określania przeznaczenia terenów, ich zagospodarowania i zabudowy. Na każdym z poziomów planowania przestrzennego właściwe rzeczowo organy administracji publicznej uchwalają stosowne akty planistyczne, które kształtują politykę przestrzenną. Najważniejszym z tych aktów jest miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego uchwalany przez radę gminy. System planowania przestrzennego w Polsce nie przewiduje natomiast poziomu powiatowego, a tym samym samorząd powiatowy nie uchwala aktów planistycznych. Nie oznacza to jednak, że organy powiatu zostały pominięte całkowicie w procedurze planistycznej. Ustawodawca przewiduje bowiem dla organów powiatu pewne kompetencje w tym zakresie, które stanowią podstawowy przedmiot badawczy prezentowanego opracowania.