Fila Krzysztof, Kilka uwag o (nie)domniemywaniu przypisywania skutku w prawie karnym

Praktyka wymiaru sprawiedliwości nierzadko dostarcza przykładów uznawania sprawcy winnym popełnienia przestępstwa poniekąd „na skróty”, a więc z pominięciem bezpośredniego ustalania tych wszystkich elementów, które składają się na tzw. dogmatyczną strukturę przestępstwa. W tym kontekście rację należy przyznać Włodzimierzowi Wróblowi, który przed niemal dwudziestu laty wyraził dość śmiały, acz spójny z rzeczywistością procesową pogląd, podług którego: „(...) większość przesłanek przestępności czynu domniemuje się z faktu realizacji przez badane zachowanie znamion czynu zabronionego i nie przeprowadza się w tym zakresie osobnego dowodu, chyba że zachodzą szczególne okoliczności uchylające owo domniemanie” . Skutkiem tego: „Okazuje się więc, iż proces dowodzenia przestępności czynu może sprowadzać się do ustalenia, iż oceniane zachowanie realizuje znamiona...