Gładysz Grzegorz, Kilka spostrzeżeń z prac w Krajowej Radzie Sądownictwa jej członka dwóch kadencji (2002–2010) po ich zakończeniu

Nie chcę, aby artykuł ten był traktowany jako obraz organu konstytucyjnego, lecz jedynie jako wycinek związany ze spostrzeżeniami jako członka Krajowej Rady Sądownictwa (dalej jako KRS).

Ośmioletni okres pracy w KRS pozwolił mi zdobyć kolejne, nowe doświadczenia zawodowe, które są obce sędziemu wyłącznie orzekającemu czy nawet wykonującemu funkcje administracyjne. Jednak najważniejsze jest to, że przyniósł mi on wiele satysfakcji. To fascynujące przyjrzeć się pracy wykonywanej dla dobra władzy sądowniczej, ale innej niż sędziowska, czy też systemowi organizacji organu konstytucyjnego pozwalającego zrozumieć pojęcie demokracji.

Grupując w swoich szeregach niemałą liczbę sędziów, wspólnie z przedstawicielami posłów i senatorów – KRS podejmowała w swoich uchwałach problematykę funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości i zawodu sędziego, która była przedmiotem dogłębnej, rzeczowej analizy, a wypracowane przez Radę stanowiska, opinie i uchwały były bardzo ważne dla całego środowiska prawniczego.