Nagy Ewa, Instytucja droit de suite w polskim i francuskim prawie autorskim

Instytucja droit de suite stanowi jedno z praw własności intelektualnej o specyficznej naturze i zakresie zastosowania. Prawo to jest definiowane jako dodatkowe, majątkowe uprawnienie twórcy dzieła plastycznego lub fotograficznego, przysługujące mu z tytułu odsprzedaży oryginalnego egzemplarza dzieła. Dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/84/WE z 21.09.2001 r. w sprawie prawa autora do wynagrodzenia z tytułu odsprzedaż y oryginalnego egzemplarza dzieła sztuki kształt instytucji został ujednolicony we wszystkich państwach członkowskich UE. Niniejszy artykuł ma na celu omówienie praktycznych aspektów implementacji przepisów dyrektywy 2001/84/WE do polskiego porządku prawnego, a także przedstawienie ewentualnych zmian, które mogłyby usprawnić jej stosowanie. Zagadnienia związane z regulacją droit de suite zostaną opisane w perspektywie prawnoporównawczej prezentującej rozwiązania analogicznych kwestii w prawie francuskim. Odniesienie do modelu francuskiego jest związane przede wszystkim z faktem rzeczywistego i efektywnego stosowania przepisów o droit de suite przy dokonywaniu transakcji na tamtejszym rynku dzieł sztuki.