Wach Andrzej, Harmonizacja światowego prawa antydopingowego z polskiej perspektywy
Harmonizacja światowego prawa antydopingowego z polskiej perspektywy
1.
Postępujące w szybkim tempie od końca lat 80. ubiegłego stulecia zjawiska profesjonalizacji, komercjalizacji i mediatyzacji działalności sportowej prowadzą nieuchronnie do zaostrzenia rywalizacji w większości dyscyplin sportu. Im krótsza staje się kariera zawodnika, a wszelka aktywność sportowa jest, mimo postępu nauk medycznych, relatywnie krótka, im znaczniejsze korzyści finansowe łączą się z uprawianiem sportu, tym bardziej zażarta i nieustępliwa staje się walka o zwycięstwo oraz uzyskanie najwyższych pozycji we współzawodnictwie sportowym. Niestety, w pogoni za sukcesem sportowym coraz częściej korzysta się z zabronionych środków farmakologicznych, o czym świadczą ujawniane niemal w każdym tygodniu w świecie sportu afery dopingowe. Z przykrością należy stwierdzić, iż np. podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich w Atenach w 2004 r. zdyskwalifikowano 25 zawodników, a 6 odebrano medale olimpijskie .
Doping, będąc postacią oszustwa sportowego, stanowi drastyczne i podstępne naruszenie...
Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX