Borecki Paweł, Funkcja stabilizacyjna konkordatu między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską z 1993 r.
Funkcja stabilizacyjna konkordatu między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską z 1993 r.
Słowa kluczowe: konkordat, Kościół katolicki, stosunki państwo – Kościół, Konstytucja RP, konwencja o prawie traktatów
1.Zagadnienia wstępne
Jedną z głównych, zamierzonych przez układające się strony, funkcji konkordatów jest funkcja stabilizacyjna. Polega ona na dążeniu do zapewnienia niezmienności (stałości) norm prawnych wynikających z przepisów tego typu traktatów, a w konsekwencji – zapewnienia względnej niezmienności stanów prawnych (i faktycznych) powstałych lub ukształtowanych pod rządami konkordatu . Konkordat petryfikuje pewien model stosunków między państwem a Kościołem katolickim. W istocie rzeczy chroni określony układ stosunków społecznych, politycznych, a w jakiejś mierze także ekonomicznych .
Tak rozumiana funkcja stabilizacyjna koreluje z funkcją gwarancyjną konkordatów, jest natomiast swoistą antytezą funkcji dynamizującej. Ta ostatnia wyraża się we wprowadzaniu przez konkordat zmian w sferze stosunków wyznaniowych w danym kraju. Należy zarazem zauważyć, że funkcja stabilizacyjna nawet...
Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX