Szumski Adrian, Europejska Agencja Środowiska jako przykład zinstytucjonalizowanej formy współpracy państw Unii Europejskiej na rzecz ochrony środowiska

Polityka ochrony środowiska naturalnego już od dłuższego czasu traktowana jest przez Unię Europejską jako nieodłączny element polityki na rzecz trwałego i zrównoważonego rozwoju. Po kilkunastu latach praktycznego niepodejmowania tej tematyki, w latach siedemdziesiątych XX w., instytucje wspólnotowe (podobnie jak rządy poszczególnych państw członkowskich) zdały sobie jednak sprawę z faktu, że nieodzownym warunkiem prawidłowego rozwoju państw członkowskich oraz ich społeczeństw jest dbałość o właściwy stan środowiska naturalnego. Podejście to znalazło wyraz w realizowanych, począwszy od 1973 r., ramowych programach działania w dziedzinie ochrony środowiska.

Realizacji wspomnianych programów (czy też szerzej mówiąc - realizacji wspólnotowej polityki ochrony środowiska) służyło także stopniowe formułowanie zasad, którymi powinna kierować się Wspólnota i jej państwa członkowskie w omawianej dziedzinie. Są to zasady: