Sokołowska Dominika, Erozja państwowego prawa karania jako systemowy skutek uchylonego art. 59a k.k.

1. Wstęp. Instytucja uregulowana w uchylonym już art. 59a k.k. stanowiła novum w systemie polskiego prawa karnego. O doniosłości zmian, jakie wywołało jej ustanowienie, świadczą przede wszystkim związane z tym kontrowersje pojawiające się zarówno wśród teoretyków, jak i praktyków prawa. Twierdzono w szczególności, że art. 59a k.k. był przejawem nieakceptowalnej prywatyzacji prawa karnego, stawiającej zamożnych sprawców przestępstw w uprzywilejowanej pozycji. Wydaje się jednak, że pośród sporów o społeczny wymiar i charakter nowo powołanej instytucji zabrakło analizy niejako z szerszej perspektywy – w jaki sposób umorzenie kompensacyjne przemodelowało dotychczasowy system reagowania na drobną i średnią przestępczość. Dyskusję na temat znaczenia komentowanej regulacji definitywnie zatrzymało jej wyeliminowanie z porządku prawnego z dniem 15.04.2016 r. Warto jednak mieć na uwadze, że z jednej strony uchylenie art. 59a k.k. nie wyklucza jego zastosowania na zasadzie reguły lex mitior retro...