Niewęgłowski Adrian, Poźniak-Niedzielska Maria, Dzieła osierocone - nowe wyzwania dla polskiego prawa autorskiego

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/28/UE z 25.10.2012 r. w sprawie niektórych dozwolonych sposobów korzystania z dzieł osieroconych stanowi symptomatyczny dowód transformacji prawa autorskiego w dobie współczesnej. Starając się zwięźle ująć istotę rzeczy, należałoby to przedstawić następująco: o ile do tej pory postęp techniczny powodował znaczący wzrost sposobów eksploatowania utworów, o tyle głównym celem dyrektywy jest zwiększenie zasobów wiedzy i kultury, które mogą być przedmiotem eksploatacji nawet wtedy, gdy identyfikacja twórcy jest niemożliwa lub utrudniona, ponieważ dzieło zostało „osierocone”. Celowi temu towarzyszy troska o wspieranie swobodnego obrotu wiedzą i innowacjami na rynku wewnętrznym, poprzez stworzenie podstaw prawnych umożliwiających digitalizację oraz rozpowszechnianie utworów i innych dóbr podlegających ochronie prawami pokrewnymi.