Błaszczak Łukasz, Dyspozycyjność a imperatywność norm w prawie procesowym cywilnym
Dyspozycyjność a imperatywność norm w prawie procesowym cywilnym
1. Wprowadzenie. Przyczyny wykształcenia się kategorii ius cogens i ius dispositivum. Omawiając problematykę norm dyspozytywnych oraz imperatywnych, należałoby wskazać, że prawo procesowe cywilne zaliczane jest do dziedziny prawa publicznego. Zastosowanie norm dyspozytywnych w związku z tym ma ograniczony zakres z uwagi na dominację norm imperatywnych . Jednak to nie w podziale prawa na prawo publiczne oraz prawo prywatne upatruje się przyczyn wykształcenia się norm dyspozytywnych i imperatywnych, lecz w pojawieniu się określonych zasad . Na gruncie prawa cywilnego proces ten wiąże się z zasadą swobody umów (autonomii woli), natomiast w płaszczyźnie prawa procesowego głównie z zasadą formalizmu procesowego, gdy chodzi o normy imperatywne , oraz z zasadą dyspozycyjności, gdy chodzi o normy dyspozytywne .
Niezależnie od powyższego sformułowanie kategorii ius cogens i ius dispositivum postrzegane jest jako reakcja nauki prawa –z jednej strony na fakt zbyt dużego sformalizowania reguł...
Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX