Holocher Justyna, Kosielińska-Grabowska Urszula, Dwa światy? Czyli o wpływie integralności wewnętrznej prawoznawstwa na integracje postępowań sądowych

W 1969 r. Kazimierz Opałek i Jerzy Wróblewski pisali: „Za mało widzi się współpracy w obrębie najobszerniejszego działu prawoznawstwa, jakim jest dogmatyka prawa. Cztery główne części składowe dogmatyki, tj. nauka prawa cywilnego, karnego, administracyjnego i procesowego, stanowią w dużej mierze odrębne światy, w których aparaturze pojęciowej nie ma dostatecznej koordynacji (np. co do struktury normy prawnej, problematyki winy, odpowiedzialności, sankcji itp.)” . Autorzy wskazywali jednocześnie, że badacze dzielący się na cztery grupy (dogmatycy prawa, teoretycy, historycy i socjologowie) za mało ze sobą współpracują nawet w obrębie tych samych wydziałów uniwersyteckich czy instytutów naukowych. Teoretycy „tworzą nieraz swe uogólnienia w oderwaniu od materiału prawa pozytywnego i od prac dogmatyków prawa, bądź materiał cząstkowy […]. Z drugiej strony, dogmatycy prawa za mało czasem konfrontują swoje metody i wyniki ze wskazaniami teorii” .

Warto zwrócić uwagę, że w cytowanym...