Rylski Piotr, Dopuszczalność uchylenia wyroku zaocznego w części w wyniku rozpoznania sprzeciwu

I. W rezultacie wniesienia sprzeciwu od wyroku zaocznego sąd wyznacza rozprawę i nie ogranicza się do badania zasadności zaskarżonego wyroku, lecz bada zasadność powództwa . Specyfika postępowania wywołanego wniesieniem sprzeciwu sprawia jednak, że sentencja wyroku wydanego po jego rozpoznaniu przez sąd została uregulowana w sposób szczególny. Zgodnie z art. 347 k.p.c. po ponownym rozpoznaniu sprawy sąd wydaje wyrok, którym wyrok zaoczny w całości lub w części utrzymuje w mocy albo uchyla go i orzeka o żądaniu pozwu, bądź też pozew odrzuca lub postępowanie umarza. Wątpliwości budzi kwestia dopuszczalności uchylenia przez sąd wyroku zaocznego jedynie w części. Brzmienie przepisu zdaje się wskazywać na niedopuszczalność takiego rozstrzygnięcia. W ślad za tym część doktryny kwestionuje dopuszczalność wydawania tego typu rozstrzygnięć. Konieczne jest więc ustalenie, czy de lege lata istnieje możliwość wydania takiego rozstrzygnięcia, a jeśli tak, to w jakich przypadkach może to nastąpić.