Bucoń Grzegorz, Dopuszczalność gromadzenia i wykorzystywania "dowodów prywatnych" w procesie karnym

Pojęcie „dowodu prywatnego” nie jest znane polskiemu Kodeksowi postępowania karnego. Kodeks reguluje, co prawda, dopuszczalność dokumentów prywatnych, jednakże nie posługuje się pojęciem „dowodów prywatnych”; nie zna także określenia „dowód urzędowy”. Zwrot „dowód prywatny” nie jest więc terminem języka prawnego, jednakże określenie to funkcjonuje w języku prawniczym.

Dowód prywatny to dowód (środek dowodowy) odszukany, zabezpieczony i przeprowadzony nie przez organ procesowy, lecz przez „osobę prywatną”. Prywatny charakter dowodu polega na tym, że „podmiot prywatny” sam podejmuje inicjatywę w zakresie poszukiwania, zbierania, zabezpieczania, a także utrwalenia dowodu. Oczywiście, taka definicja będzie niepełna, jeśli nie wskaże się znaczenia pojęcia „dowód”, w jakim jest ono używane. W literaturze przedmiotu podkreśla się, że pojęcie „dowód” nie jest jednolicie rozumiane, zarówno w języku potocznym, jak i prawniczym . Prawo dowodowe najczęściej utożsamia to pojęcie ze środkiem...