Niżnik-Mucha Agata, Diagnostyka preimplantacyjna zarodków ludzkich in vitro a ochrona godności człowieka

Genetyczna diagnostyka preimplantacyjna (ang. preimplantation genetic diagnosis – PGD) jest etapem, który może wystąpić w szeroko rozumianej procedurze zapłodnienia pozaustrojowego. Wyróżnia się dwa podstawowe rodzaje diagnostyki preimplantacyjnej: diagnostykę preimplantacyjną sensu stricto, w którą wpisuje się tzw. negatywna selekcja zarodków in vitro, oraz diagnostykę ukierunkowaną na poszukiwanie zgodności tkankowej (HLA-matching), której istotą jest z kolei tzw. pozytywna selekcja zarodków in vitro.

W ramach diagnostyki preimplantacyjnej sensu stricto utworzone in vitroludzkie zarodki, które przeszły pozytywnie opartą na nieinwazyjnej obserwacji ocenę prawidłowości procesu zapłodnienia i rozwoju, diagnozuje się pod kątem różnego rodzaju aberracji chromosomowych lub genowych. W efekcie do macicy pacjentki są transferowane zarodki...