Zakroczymski Stanisław, Dekomunizacja nazw ulic w praktyce

Artykuł stanowi podsumowanie badań dotyczących przebiegu tzw. dekomunizacji nazw ulic i innych miejsc publicznych w latach 2017–2020. Analizom ilościowym i jakościowym poddano procedurę wydawania zarządzeń zastępczych, ich treść oraz proces ich kontroli sądowej. Z ustaleń wynikło, że zjawisko miało charakter powszechny (538 wydanych zarządzeń zastępczych). Jednocześnie tryb przeprowadzania dekomunizacji był zróżnicowany – o ile w większości województw miał charakter jednoznacznie konfrontacyjny, o tyle w niektórych stosowano konsultacje ze społecznością lokalną. Aż 23% zarządzeń zostało zaskarżonych do sądów administracyjnych, które w zdecydowanej większości orzekały na korzyść organów jednostek samorządów terytorialnego. W orzecznictwie obficie powoływano się na standardy konstytucyjne i wynikające z Europejskiej Karty Samorządu Terytorialnego. Jednocześnie dała się zauważyć istotna dysproporcja między udziałem skarg do sądów administracyjnych wywiedzionych przez miasta na prawach powiatu (zaskarżały jedną trzecią wydanych wobec nich zarządzeń) a tych wystosowanych przez mniejsze ośrodki.