Bieniek Bartłomiej, Decyzja wydana wobec kontrahenta podatnika jako dowód służący do zakwestionowania prawa do odliczenia podatku naliczonego

Artykuł dotyka problematyki wykorzystywania decyzji wydanych wobec kontrahentów podatnika jako dowodu w sprawach podatkowych dotyczących rozliczeń w podatku od towarów i usług. Zagadnienie to ma niezwykle istotny wymiar praktyczny, albowiem administracja skarbowa nierzadko traktuje tego typu dowody jako przesądzające dla wyniku konkretnej sprawy. Tymczasem niekorzystne rozstrzygnięcia organów podatkowych dotyczące kontrahentów podatnika, podejmowane w formie decyzji w toku odrębnych postępowań, nie mogą stanowić wyłącznej podstawy uzasadniającej odmowę przyznania prawa do odliczenia podatku naliczonego. Posiłkowanie się przez organy podatkowe materiałami pochodzącymi z odrębnych postępowań jest powszechnie akceptowalne, jednakże nie jest to uprawnienie nieograniczone. Dotyczy to również dokumentów urzędowych, jakimi niewątpliwe są decyzje administracyjne. Dlatego też przedmiotem rozważań objęto kwestie dotyczące znaczenia decyzji podatkowej jako dokumentu urzędowego i zakresu jej szczególnej mocy dowodowej, charakteru prawnego instytucji odliczenia podatku naliczonego oraz zasad postępowania dowodowego w postępowaniu podatkowym.