Wilejczyk Magdalena, Darowizna obciążona poleceniem

Polecenie jest szczególnego rodzaju obowiązkiem, którym może zostać obciążona osoba uzyskująca nieodpłatnie przysporzenie majątkowe. Przedmiotem rozważań jest polecenie towarzyszące umowie darowizny (art. 893–895 k.c.), jednak ze względu na jego daleko idące podobieństwo do polecenia testamentowego (art. 982–985 k.c.) wiele ze sformułowanych w artykule tez zachowuje ważność także w odniesieniu do tej drugiej postaci omawianej instytucji prawnej.

Pojęcie polecenia występuje w języku prawniczym w dwóch znaczeniach. Po pierwsze, jest to dodatkowe zastrzeżenie umowne, mocą którego darczyńca nakłada na obdarowanego obowiązek pewnego działania albo zaniechania, a obdarowany ten obowiązek przyjmuje; w tym znaczeniu polecenie jest dodatkową, podmiotowo istotną klauzulą zawartą w umowie darowizny (accidentale negotii). Po drugie zaś, polecenie – zwłaszcza wtedy, gdy mowa jest już o jego wypełnieniu – jest rozumiane jako sam ciążący na obdarowanym obowiązek określonego działania albo zaniechania.