Żurek Waldemar, Czy sama Konstytucja wystarczy by obronić niezawisłość sędziów i niezależność sądów?

W art. 45 Konstytucji podnosi się, że każdy ma prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd.

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) w art. 178 wskazuje, że sędziowie w sprawowaniu swojego urzędu są niezawiśli i podlegają tylko Konstytucji oraz ustawom. Od czasu jej uchwalenia dokonały się w niej jedynie dwie merytoryczne zmiany. Jedna, pozwalająca w określonych przypadkach na ekstradycję polskiego obywatela, związana z implementacją tzw. Europejskiego nakazu aresztowania (ENA) i druga – zakazująca wyboru na stanowisko posła lub senatora osoby skazanej prawomocnym wyrokiem za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego.

Zatem Konstytucja nie uległa zmianie w zasadniczej części, zwłaszcza w zakresie relacji władz określonych w jej treści, pozycji sędziego czy sądu.

Oczywiście w tym czasie pojawiło się kilka fundamentalnych orzeczeń...