Grzymkowska Maja, Czy Europie potrzebne są wspólne standardy bioetyczne?

Konwencja o ochronie praw człowieka i godności ludzkiej wobec nowych zastosowań biomedycyny (dalej jako Konwencja biomedyczna) , przyjęta na forum Rady Europy w 1997 r. stanowi próbę określenia minimalnych europejskich standardów prawnych w zakresie biomedycyny. Rozwój biomedycyny prowokuje bowiem do postawienia wielu pytań zarówno w związku ze stosowaniem, jak i stanowieniem prawa. Podstawowe problemy wynikają z istnienia etycznych wątpliwości wobec możliwych zastosowań nowej wiedzy. W zależności od przyjętych założeń etycznych zasadniczo różna bywa ich ocena. Konwencja była jedynie pierwszą próbą określenia pewnego minimum standardów wspólnych dla państw europejskich i pokonania wyraźnie zaznaczających się w Europie rozbieżności w zakresie ochrony życia, autonomii i godności ludzkiej. Trudno jest jednocześnie tę pierwszą próbę ocenić. Konwencja została ratyfikowana przez mniejszą część państw Rady Europy (20 państw, w tym 13 państw Unii Europejskiej) . Co więcej, państwa, w których biomedycyna rozwija się szczególnie intensywnie, nawet jej nie podpisały . Niemniej jednak wyznacza ona pewien minimalny standard i stanowi istotny punkt odniesienia. Nie jest bez znaczenia również, patrząc z perspektywy prawa wspólnotowego.