Żurek Waldemar, Co w u.s.p. piszczy?

I zaczęło się... Projekt ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych wszedł w fazę legislacyjnej batalii. A mogło być tak pięknie. Najpierw Marszałek Sejmu zdecydował, że pierwsze czytanie rządowego projektu rozpocznie się na posiedzeniu komisji sejmowej. I na nic zdały się protesty KRS, że ustawy ustrojowe dotyczące władzy publicznej należy „czytać” na posiedzeniu plenarnym Sejmu. Młody człowiek z biura legislacji Sejmu z marsową miną stwierdził, że ustawa o ustroju sądów nie dotyczy władzy publicznej. Na dociekliwe pytania członków Rady, czy zna zasadę trójpodziału władzy na wykonawczą, ustawodawczą i sądowniczą, bronił się, że biuro legislacji, co prawda, sugerowało, że z uwagi na wagę przedmiotu Marszałek winien skierować sprawę na posiedzenie plenarne, ale aluzji o władzach nie zrozumiał. O tempora o mores...

I brakło tak niewiele. Posłowie opozycji, którzy jako opozycja są zwykle naszymi obrońcami, zawnioskowali o odrzucenie projektu w całości. I nagle jedna posłanka opozycyjna...