Nesterowicz Mirosław, Błąd co do osoby jako przyczyna unieważnienia małżeństwa (uwagi de lege ferenda)

Problem błędu co do osoby przy zawarciu małżeństwa wzbudzał kontrowersje już ponad pół wieku temu i wzbudza do dzisiaj. Czy jest to okoliczność, która nie ma znaczenia dla ważności małżeństwa i może stanowić jedynie podstawę do rozwodu w razie spełnienia przesłanek rozwodowych, czy też powinna uzasadniać prawo drugiego małżonka, będącego w błędzie, do unieważnienia małżeństwa? Czy ustawodawca może pomijać wszelkie odczucia społeczne w tej kwestii w imię zasady trwałości małżeństwa - choć jest ona iluzoryczna, gdy liczba rozwodów systematycznie rośnie - i zwłaszcza na tle powszechnie zawieranego "małżeństwa konkordatowego"? Czy właściwa jest sytuacja, gdy z powodu błędu co do osoby została stwierdzona nieważność małżeństwa wyznaniowego na podstawie prawa kanonicznego, a drugie - cywilne - może być rozwiązane tylko przez rozwód? Jest paradoksem, że łatwiej jest ustalić nieważność małżeństwa wyznaniowego z powodu błędu (choć przy dość długiej procedurze) aniżeli uzyskać unieważnienie...