Ploszka Adam, Bezdomność a prawa człowieka

1. Uwagi wstępne. Populacja osób bezdomnych w Polsce według oficjalnych danych za rok 2013 wynosi ponad 30 tysięcy osób . Można więc postawić tezę, że bezdomność jest istotną kwestią społeczną . Teza ta znajduje potwierdzenie w ustaleniach dokonywanych w bogatej literaturze przedmiotu obejmującej diagnozę zjawiska, jego przyczyny oraz skutki . W obszarze nauk prawnych bezdomność analizowana jest w ograniczonym zakresie, głównie jako ryzyko socjalne, szerzej ujmowane w ustawie z 12.03.2004 r. o pomocy społecznej (dalej: u.p.s.), a także w rozważaniach doktryny nad immanentnie z nią związanym prawem do mieszkania .

Uzasadnione zatem wydaje się postawienie pytania, czy Konstytucja uznaje bezdomność jako problem, którego rozwiązanie spoczywa na państwie, a jeśli tak, to jak ten obowiązek został ukształtowany. Dokonanie analizy konstytucyjnej regulacji bezdomności powinno zostać poprzedzone analizą standardów ochrony praw człowieka wynikających z innych porządków prawnych obowiązujących...