Dunikowski Paweł, Bezczynne i przewlekłe prowadzenie postępowania administracyjnego w kontekście uprawnień prokuratora

Streszczenie

Bezczynności i przewlekłość postępowania administracyjnego, które występują w administracyjnym obrocie prawnym nie służą realizacji zasady szybkości prowadzonego postępowania, powodują szereg utrudnień w realizacji przysługujących obywatelom praw i obowiązków. Mają negatywny wpływ na funkcjonowanie systemu administracyjnego państwa. Z uwagi na skalę i skutki, jakie powodują są przedmiotem szeregu działań ze strony ustawodawcy w celu ich eliminacji poprzez przyznanie stronom postępowania środków prawnych w zakresie usprawnienia ich biegu, a także wpływu na efektywność w merytorycznym rozpoznawaniu wniosków stron. Problematyka bezczynności organów administracji i przewlekłego prowadzenia postępowania administracyjnego jest przedmiotem prowadzonych badań naukowych ze strony doktryny prawa. Ustawodawca nowelizując przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego i prawa o postępowaniu administracyjnym stworzył skuteczne środki, które służą do usuwania tego rodzaju stanów. W ostatnim czasie przedmiotem dyskusji ze strony doktryny, jak i orzecznictwa sądowego jest możliwość stwierdzenia zaistnienia ich, po zakończeniu postępowania administracyjnego, w aspekcie problematyki zagadnienia rozszerzenia granic temporalnych kierowania skarg na powyższe stany na okres po zakończeniu postępowania. Zagadnienie to odnosi się również do postępowań w których prokurator zgłosił udział lub wniósł inny z przysługujących mu instrumentów określonych w Dziale IV Kodeksu postępowania administracyjnego lub ustawie prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. W artykule przedstawiono zarys poglądów i stanowiska doktryny oraz przytoczono niektóre wybrane orzeczenia, dotyczące omawianej kwestii, a także środki prawne, jakie służą prokuratorowi w sytuacji ich ujawnienia.