Łętowska Ewa, Pawłowski Krzysztof, Bellerofon, czyli o sprawiedliwości nierychliwej

Ludzie są śmiertelni, a więc zwlekając - marnotrawią życie. Bogowie są wieczni i czasu mają mnóstwo. Stąd różnice między sprawiedliwością ludzką i boską: ludzka, grzeszy nierychliwością, a boska - jest doskonała w swojej nieuchronności. Ludzie i herosi żyją drżąc przed tą pierwszą i umierają z nadzieją na tę drugą.

Kto się dziś ekscytuje sprawą Bellerofona, wnuka Posejdona? Dzisiaj jest on znany raczej tylko miłośnikom wokalistyki jako bohater napisanych w XVII i XVIII wieku kilkudziesięciu oper. W mitologii zajmuje pośledniejsze miejsce. A przecież jego sprawy były kiedyś znane i studiowane przez każdego, kto choć trochę zajmował się prawem. Dla prawników Bellerofon to książkowy przykład tego, co dzieje się, kiedy prawo nie działa. Ale kto dziś czyta książki?

Jego ojciec, król - wpływowy w Grecji i majętny, zajęty był głównie karierą zawodową i rozwiązywaniem wielkich problemów świata, mający nadzieję że te małe domowe rozwiążą się same. Żona dzielnie mu w tym towarzyszyła. Syn był...