Borecki Paweł, Autonomia Kościołów i innych związków wyznaniowych we współczesnym prawie polskim

Autonomia związków wyznaniowych, czyli ich zdolność do tworzenia i rządzenia się własnym prawem wewnętrznym (prawem kościelnym), jest istotnym przejawem kolektywnej wolności sumienia i wyznania . Jest to zarazem jedna z podstawowych cech systemu rozdziału państwa i wspólnot religijnych .

W przeciwieństwie do porządku prawnego Polski Ludowej Konstytucja RP z 2 kwietnia 1997 r. w szerokim zakresie gwarantuje autonomię wspólnotom religijnym. Jej art. 25 ust. 3 stanowi, że: „Stosunki między państwem a kościołami i innymi związkami wyznaniowymi są kształtowane na zasadach poszanowania ich autonomii oraz wzajemnej niezależności każdego w swoim zakresie, jak również współdziałania dla dobra człowieka i dobra wspólnego”. Wykładnia historyczna tego niejednoznacznego przepisu wskazuje, że przymiot autonomii został odniesiony do związków wyznaniowych, nie zaś do państwa . Twórcy polskiej Konstytucji, w przeciwieństwie do niektórych ustrojodawców europejskich, nie zamieścili bezpośredniego...