Padzik Kinga, Assessment Center - czyżby dotknięte przekleństwem doskonałości?

Stan idealny, doskonały – wydawałoby się – najbardziej pożądane zwieńczenie drogi rozwoju. Czy aby nie jest to pewna pułapka? Czy rzeczywiście jest to najlepsze, co może czekać byt zdążający ku najwyższemu celowi? Otóż odpowiedź twierdząca zasadza się na paradoksie – stan idealny jest motywatorem i przewodnikiem do nadzwyczajnych efektów tylko przy założeniu, że jest nieosiągalny. Wyznacza wówczas szczyt, który – w miarę zbliżania się do niego – w sposób nieunikniony przesuwa się, tworząc nowy obszar do zdobycia, gwarantując tym samym progres.