Konior Barbara i in., Analiza możliwości wdrożenia do praktyki śledczej próbkowania materiału dowodowego w obszarze badań daktyloskopijnych

Streszczenie

Artykuł podejmuje temat związany ze zlecaniem laboratoriom kryminalistycznym badań daktyloskopijnych obszernego materiału dowodowego, który mogą stanowić m.in. banknoty, opakowania, dokumenty i inne. W przypadku możliwości jednoznacznego stwierdzenia jednorodności materiału pod kątem zarówno cech fizycznych (np. rodzaj podłoża), jak również innych wynikających z kontekstu sprawy (np. miejsce i czas zabezpieczenia), możliwe jest wdrożenie algorytmu próbkowania tj. losowego wytypowania, wydzielenia i poddania badaniom reprezentatywnej próbki całości materiału. Przeprowadzona analiza teoretycznych modeli, jak również analiza zrealizowanej autentycznej ekspertyzy daktyloskopijnej, wskazuje na zasadność wdrożenia procedury próbkowania, w szczególności w sprawach, w których nie wytypowano jeszcze sprawcy. Wynika to z przeprowadzonych obliczeń wskazujących, że wytypowanie co najmniej jednej próbki posiadającej pożądaną cechę z całego zbioru (np. obiektu ze śladami linii papilarnych sprawcy) jest wysoce prawdopodobne. Takie postępowanie może w znacznym stopniu usprawnić proces wykrywczy przez szybszą identyfikację sprawców, bądź pozwolić na wytyczenie kierunków działań w ramach prowadzonego postępowania przygotowawczego. Należy podkreślić, że próbkowanie materiału do badań daktyloskopijnych nie wyklucza późniejszego poddania badaniom pozostałej części materiału dowodowego. Jednakże istotne dla sprawy informacje zawarte w przekazanym do badań daktyloskopijnych materiale mogą być uzyskane już na wcześniejszym etapie.