Cora Łukasz, Aksjologia procesowa a dopuszczalność dowodu z art. 168a k.p.k.

Proces karny należy do tej sfery działalności organów państwa, której ciężar gatunkowy nabiera w życiu publicznym szczególnego znaczenia. Tak jest ze względu na permanentny konflikt dóbr, będący konsekwencją nałożonego na organy procesowe obowiązku wszczęcia i przeprowadzenia postępowania karnego oraz uniemożliwienia zwolnienia kogokolwiek z odpowiedzialności karnej za popełnione przestępstwo (art. 10 k.p.k. – zasada legalizmu ścigania) , z potrzebą ochrony konstytucyjnych praw i wolności człowieka. Analizowana kwestia dopuszczalności przeprowadzenia i wykorzystania dowodów z naruszeniem prawa w postępowaniu karnym dotyczy dwóch zasadniczych płaszczyzn, z których jedna odnosi się do sfery aksjologii procesowej (konflikt dóbr), druga zaś wiąże się z płaszczyzną normatywną (kolizja norm) . Jest to w istocie problem prawidłowej rekonstrukcji treści normatywnej art. 168a k.p.k. w powiązaniu ze sferą reguł i zakazów dowodowych, standardem i wzorcem konstytucyjnym, a także konwencyjnym.