Dudzik Sławomir, "Zgody szczególne" na dokonanie koncentracji (wybrane zagadnienia)

Sprawowana przez organy państwowe lub ponadnarodowe kontrola koncentracji przedsiębiorstw dotyka podstawowych problemów związanych z istotą i zakresem wolności gospodarczej, interwencją władzy publicznej w procesy gospodarcze, ochroną skutecznej konkurencji oraz innych wartości, na straży których stoi współczesne demokratyczne państwo prawne oraz organizacje międzynarodowe, w których ono uczestniczy. Choć dyskusja co do potrzeby kontroli i nadzoru ex ante przez władze publiczne nad procesami koncentracji w gospodarce nie została definitywnie zakończona, niemniej zdecydowana większość przedstawicieli nauk ekonomicznych i prawnych zajmujących się tą problematyką wyraźnie wskazuje, że pozytywne skutki takich rozwiązań normatywnych przeważają nad związanymi z tym niedogodnościami, kosztami itd. Potwierdza to również rozwój ustawodawstwa chroniącego konkurencję na świecie. Przepisy dotyczące kontroli koncentracji posiada obecnie znaczna już liczba państw, w tym praktycznie wszystkie państwa rozwinięte . W 1990 r. weszły one w życie na szczeblu ponadnarodowym. Wówczas to Europejska Wspólnota Gospodarcza po raz pierwszy poddała uprzedniej kontroli sprawowanej przez Komisję Europejską (dalej jako Komisja) koncentracje przedsiębiorstw posiadające tzw. wymiar wspólnotowy . W Polsce kontrolę procesów koncentracyjnych przedsiębiorstw (w ówczesnej terminologii ustawowej: „łączenia jednostek gospodarczych”) wprowadziła po raz pierwszy ustawa z 28.01.1987 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym w gospodarce narodowej . W warunkach gospodarki rynkowej analogiczne przepisy, wykonywane tym razem przez niezależny organ ochrony konkurencji, wprowadziła ustawa z 24.02.1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym , zastąpiona następnie ustawą z 15.12.2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów . Obecnie kwestie te regulują przepisy ustawy z 16.02.2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów .