Całkiewicz Monika, "Szczególne okrucieństwo" - czy potrzebne?

Szczególne okrucieństwo stanowi znamię zaledwie kilku czynów zabronionych. Odrębnej odpowiedzialności podlega ten, kto ze szczególnym okrucieństwem zabija człowieka, dopuszcza się zgwałcenia, znęca się (także nad osobą prawnie pozbawioną wolności bądź – jako żołnierz – nad podwładnym albo innym żołnierzem młodszym stopniem lub stażem). Jest to bezspornie pojęcie podwójnie ocenne – zarówno jeśli chodzi o znaczenie słowa „okrucieństwo”, jak i o problem jego stopniowalności . Przez pierwsze lata funkcjonowało jako znamię kwalifikujące jedynie przestępstwa zgwałcenia , w związku z czym pierwotnie zainteresowanie doktryny i orzecznictwa skupiło się oczywiście na jego interpretacji w kontekście tego konkretnego czynu zabronionego, a zwłaszcza znamion typu podstawowego . Początkowo próby jego wykładni były bardzo ogólnikowe. W pierwszym kompletnym komentarzu do kodeksu z 1969 r. lakonicznie stwierdzono, że „przez «szczególne okrucieństwo» należy rozumieć świadome wyrządzenie dolegliwości...