Zwolnienie od podatku gruntowego niektórych gruntów oraz obniżenie podstawy opodatkowania w podatku gruntowym z użytków rolnych VI klasy.

Monitor Polski

M.P.1964.83.391

Akt utracił moc
Wersja od: 4 grudnia 1964 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA FINANSÓW
z dnia 24 listopada 1964 r.
w sprawie zwolnienia od podatku gruntowego niektórych gruntów oraz obniżenia podstawy opodatkowania w podatku gruntowym z użytków rolnych VI klasy.

Na podstawie art. 12 dekretu z dnia 30 czerwca 1951 r. o podatku gruntowym (Dz. U. z 1955 r. Nr 23, poz. 143, z 1956 r. Nr 55, poz. 251, z 1957 r. Nr 32, poz. 140 i z 1962 r. Nr 66, poz. 326) zarządza się, co następuje:
1.
Upoważnia się organy finansowe prezydiów wojewódzkich rad narodowych do zwolnienia od podatku gruntowego gruntów, położonych w miejscowościach, o których mowa w ust. 6, a nabytych jako samodzielne gospodarstwa rolne po wejściu w życie zarządzenia:
1)
przez okres 5 lat - jeżeli nabycie dotyczy gruntów państwowych i nastąpiło w trybie ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych oraz uporządkowaniu niektórych spraw, związanych z przeprowadzeniem reformy rolnej i osadnictwa rolnego (Dz. U. Nr 17, poz. 71);
2)
przez okres 3 lat - jeżeli przedmiotem nabycia są grunty gospodarstwa rolnego zaniedbanego ekonomicznie w rozumieniu zarządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 1962 r. w sprawie scalenia zaległości finansowych właścicieli niektórych gospodarstw rolnych (Monitor Polski Nr 62, poz. 298), nabycie następuje nie w drodze dziedziczenia i nabywca w stosunku do zbywcy nie jest ani krewnym, ani powinowatym.
2.
Okres zwolnienia liczy się od roku, w którym nastąpiło objęcie w użytkowanie nabytych gruntów; jeżeli jednak objęcie w użytkowanie gruntów nastąpiło w czasie, w którym dokonanie siewów wiosennych podstawowych roślin (zboża i okopowe) jest niemożliwe, zwolnienie przedłuża się o jeden rok.
3.
Przepis ust. 1 pkt 1 stosuje się pod warunkiem przedstawienia organowi finansowemu zaświadczenia właściwego oddziału Banku Rolnego, stwierdzającego nabycie samodzielnego gospodarstwa rolnego w trybie ustawy z dnia 12 marca 1958 r. powołanej w tym przepisie.
4.
Przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się pod warunkiem przedstawienia organowi finansowemu odpowiedniej umowy notarialnej i po stwierdzeniu innych okoliczności, określonych w tym przepisie.
5.
Zwolnieniem od podatku gruntowego mogą być objęte również samodzielne gospodarstwa rolne określone w ust. 1 pkt 1, nabyte przed wejściem w życie zarządzenia, jeżeli stwierdzono, że zagospodarowanie ich natrafia na poważne trudności, wskutek czego osiągają one wyniki gospodarcze znacznie niższe od przeciętnych na danym terenie.
6.
Zwolnienie stosuje się w miejscowościach (wsiach), wytypowanych przez organy finansowe prezydiów wojewódzkich rad narodowych na wniosek organów finansowych prezydiów powiatowych (miast stanowiących powiaty) rad narodowych, zaopiniowany przez organy do spraw rolnych prezydiów tych rad narodowych.
1.
Upoważnia się organy finansowe prezydiów wojewódzkich rad narodowych do obniżenia w latach podatkowych 1965-1969 podstawy opodatkowania w podatku gruntowym gospodarstwom rolnym, które gospodarują wyłącznie lub w przeważającej mierze na gruntach najgorszej jakości (VI klasa).
2.
Obniżkę stosuje się do gospodarstw rolnych, w których przeciętna przychodowość szacunkowa (podstawa opodatkowania), ustalona dla celów wymiaru podatku gruntowego z 1 ha gruntów danego gospodarstwa rolnego (po wyłączeniu lasów), nie przekracza w roku, w którym stosuje się obniżkę:
1)
w I okręgu gospodarczym - 3.600 zł,
2)
w II okręgu gospodarczym - 3.300 zł,
3)
w III okręgu gospodarczym - 3.000 zł,
4)
w IV okręgu gospodarczym - 2.700 zł,
5)
w V okręgu gospodarczym - 2.550 zł.
3.
Obniżkę przyznaje się w wysokości od 40% do 80% podstawy opodatkowania z użytków rolnych VI klasy w zależności od sytuacji ekonomicznej i warunków produkcyjnych danej wsi.
4.
Wykaz miejscowości (wsi), w których stosuje się obniżkę podstawy opodatkowania z użytków rolnych VI klasy, ustalają organy finansowe prezydiów wojewódzkich rad narodowych na wniosek organów finansowych prezydiów powiatowych (miast stanowiących powiaty) rad narodowych i na podstawie opinii organów do spraw rolnych prezydiów tych rad narodowych.
5.
Zakres i wysokość obniżek powinny mieścić się w ramach ustalonych przez Ministerstwo Finansów kwot zmniejszenia wymiaru podatku gruntowego w poszczególnych województwach.
6.
Przepisów niniejszego paragrafu nie stosuje się w województwie białostockim i na obszarach objętych zarządzeniem Ministra Finansów z dnia 9 marca 1959 r. w sprawie obniżenia podstawy opodatkowania w podatku gruntowym z użytków rolnych VI klasy, położonych na niektórych obszarach kraju (Monitor Polski Nr 24, poz. 111).
Obniżka podstawy opodatkowania przewidziana w niniejszym zarządzeniu nie powoduje dla nikogo żadnych skutków w zakresie innych uprawnień i obowiązków zależnych od wysokości podstawy opodatkowania gospodarstwa rolnego bądź przychodowości szacunkowej z gospodarstwa.
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z tym że przepisy § 2 stosuje się przy