Rozdział 2 - Zwolnienia od pracy do pełnienia funkcji obywatelskich i społecznych. - Zwolnienia od pracy w uspołecznionych zakładach pracy.

Monitor Polski

M.P.1973.17.103

Akt utracił moc
Wersja od: 12 kwietnia 1973 r.

Rozdział  2

Zwolnienia od pracy do pełnienia funkcji obywatelskich i społecznych.

§  7.
1.
Zakład pracy jest obowiązany zwolnić pracownika od pracy na zasadach określonych w odrębnych przepisach:
1)
do wykonywania zadań:
a)
radnego oraz niestale urzędującego członka prezydium rady narodowej i członka komisji rady narodowej,
b)
ławnika ludowego w sądzie powszechnym,
c)
członka kolegium do spraw wykroczeń,
d)
członka Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej,
e)
członka ochotniczej lub obowiązkowej straży pożarnej w celu uczestnictwa w akcji gaszenia pożaru, a ponadto - w wymiarze nie przekraczającym 6 dni w roku - na szkolenie pożarnicze i do wykonywania kontroli zabezpieczenia przeciwpożarowego poza własnym zakładem pracy,
2)
w celu:
a)
wykonywania powszechnego obowiązku obrony,
b)
świadczeń osobistych w celu zwalczania klęsk żywiołowych lub udziału w akcji bezpośredniej ochrony przed powodzią,
c)
udziału w akcji gaszenia pożaru,
d)
stawienia się na wezwanie organu władzy lub administracji państwowej, sądu, prokuratury, organu Milicji Obywatelskiej albo kolegium do spraw wykroczeń.
2.
Zakład pracy jest obowiązany udzielać pracownikowi doraźnych zwolnień od pracy w celu umożliwienia mu pełnienia statutowych funkcji członka centralnej, wojewódzkiej lub powiatowej instancji organizacji politycznych, Związku Młodzieży Socjalistycznej i Związku Socjalistycznej Młodzieży Wiejskiej oraz zrzeszenia związków zawodowych i wchodzących w jego skład związków zawodowych. Dotyczy to również pracowników biorących udział w charakterze delegatów w zjazdach oraz konferencjach sprawozdawczych i wyborczych tych organizacji.
3.
Minister Pracy, Płac i Spraw Socjalnych, na wniosek zarządu głównego organizacji społecznej, nie wymienionej w ust. 2, może wyrazić zgodę na jednorazowe zwolnienie od pracy określonej liczby członków tej organizacji w celu wzięcia udziału w zjeździe, konferencji lub dla wykonania innych zadań.
4.
Zwolnienie pracownika od pracy następuje w wypadkach określonych w:
1)
ust. 1 pkt 1 i pkt 2 lit. a) do c) - według zasad i trybu określonych przepisami stanowiącymi podstawę prawną tych zwolnień,
2)
ust. 1 pkt 2 lit. d) - na podstawie imiennego wezwania,
3)
ust. 2 i 3 - na podstawie zawiadomienia skierowanego do pracownika.
5.
Za czas zwolnień od pracy, przewidzianych w ust. 1 pkt 1 oraz w ust. 2 i 3, pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia. Za czas zwolnień, o których mowa w ust. 1 pkt 2, pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia w wypadkach i w granicach ustalonych odrębnymi przepisami.
§  8.
1.
Wykonywanie przez pracownika prac związanych z pełnieniem funkcji społecznych poza zakładem pracy nie może odbywać się w godzinach jego pracy.
2.
W szczególnie uzasadnionych wypadkach, jeżeli zwolnienie pracownika od pracy nie narazi zakładu pracy na szkody i nie zakłóci toku jego pracy, zakład może zwolnić pracownika od pracy na krótki czas - w celach, o których mowa w ust. 1, na wniosek;
1)
prezydium właściwej wojewódzkiej lub powiatowej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa, rady narodowej miasta stanowiącego powiat, dzielnicowej rady narodowej w mieście wyłączonym z województwa),
2)
właściwej instancji:

- organizacji politycznych,

- Związku Młodzieży Socjalistycznej i Związku Socjalistycznej Młodzieży Wiejskiej,

- zrzeszenia związków zawodowych i wchodzących w jego skład związków zawodowych.

3.
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 2, nie może być udzielone w celu wykonywania prac organizacyjnych, jak również przeprowadzania kontroli społecznych, chyba że ze względu na szczególną potrzebę kontrola społeczna musi być przeprowadzona w godzinach pracy osoby kontrolującej.
4.
Zwolnienia od pracy udziela się na wniosek uprawnionego organu lub organizacji, określający cel zwolnienia. Wniosek powinien być zgłoszony zakładowi pracy na piśmie nie później niż na 7 dni przed terminem zwolnienia. Nie dotyczy to zwolnień udzielanych ratownikom Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego.
§  9.
1.
Za czas zwolnień od pracy przewidzianych w § 8 ust. 2 pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia, z tym że wynagrodzenie to obniża się o kwotę wypłaconą pracownikowi za czas tego zwolnienia przez organ lub jednostkę organizacyjną, na której wniosek udzielone zostało zwolnienie od pracy.
2.
Koszty podróży, zakwaterowania i inne koszty poniesione przez pracownika w związku ze zwolnieniem od pracy w celu wykonywania prac związanych z pełnieniem funkcji społecznych nie obciążają zakładu pracy, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.
§  10.
1.
Zakład pracy może zwolnić pracownika od pracy zawodowej w celu pełnienia funkcji instruktorskich, kierowniczych i wychowawczych na kursach i obozach harcerskich oraz w placówkach wypoczynku wakacyjnego dzieci i młodzieży w wymiarze, na zasadach i w trybie określonych odrębnymi przepisami.
2.
Za czas zwolnienia pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia, z tym że wydatki z tego tytułu powinny obciążać fundusz organizatora danej akcji lub fundusz socjalny zakładu pracy udzielającego pracownikowi zwolnienia, jeżeli z danej akcji korzystają dzieci pracowników tego zakładu.
3.
Zwolnienia, o których mowa w ust. 1, nie mogą być udzielane pracownikom na stanowiskach kierowniczych i samodzielnych, pracownikom inżynieryjno-technicznym i innym, których praca wiąże się bezpośrednio z produkcją.