Zniesienie urzędu Pełnomocnika Rządu do Spraw Repatriacji.

Monitor Polski

M.P.1960.39.193

Akt jednorazowy
Wersja od: 1 stycznia 1960 r.

UCHWAŁA Nr 133
RADY MINISTRÓW
z dnia 28 kwietnia 1960 r.
w sprawie zniesienia urzędu Pełnomocnika Rządu do Spraw Repatriacji.

Znosi się urząd Pełnomocnika Rządu do Spraw Repatriacji.
Zadania i uprawnienia Pełnomocnika Rządu do Spraw Repatriacji, określone uchwałą nr 145 Rady Ministrów z dnia 12 kwietnia 1957 r. w sprawie pomocy dla repatriantów (Monitor Polski z 1957 r. Nr 32, poz. 217 i z 1958 r. Nr 2, poz. 6), przechodzą na Ministra Spraw Wewnętrznych.
1.
Minister Spraw Wewnętrznych może upoważnić prezydia rad narodowych do dysponowania w całości lub w części na inne cele zasobem izb mieszkalnych z kapitalnych remontów lub z nowego budownictwa, przeznaczonych dla repatriantów, a nie przekazanych w latach ubiegłych.
2.
Upoważnienie przewidziane w ust. 1, a także upoważnienie wynikające z § 1 ust. 3 zdanie drugie uchwały nr 145 Rady Ministrów z dnia 12 kwietnia 1957 r. w sprawie pomocy dla repatriantów (Monitor Polski z 1957 r. Nr 32, poz. 217 i z 1958 r. Nr 2, poz. 6), może być udzielone z zastrzeżeniem zwrotu na rzecz repatriantów odpowiedniej ilości izb, jeżeli zwrot taki okaże się potrzebny, może być ono również każdego czasu ograniczone lub odwołane.
W prezydiach rad narodowych sprawy koordynacji pracy poszczególnych jednostek organizacyjnych prezydiów w zakresie spraw repatriacji załatwiać będą kierownicy urzędów (wydziałów) spraw wewnętrznych.
W § 13 uchwały nr 145 Rady Ministrów z dnia 12 kwietnia 1957 r. w sprawie pomocy dla repatriantów skreśla się wyrazy: "Pełnomocnikowi Rządu do Spraw Repatriacji".
Traci moc:
1)
§ 13 uchwały nr 739 Prezydium Rządu z dnia 10 września 1955 r. w sprawie opieki nad repatriantami powracającymi do kraju,
2)
§§ 10 i 11 uchwały nr 145 Rady Ministrów z dnia 12 kwietnia 1957 r. w sprawie pomocy dla repatriantów.
Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1960 r.