Zm.: zarządzenie w sprawie taryfy składek za obowiązkowe ubezpieczenia budynków oraz mienia w gospodarstwach rolnych.

Monitor Polski

M.P.1978.37.143

Akt jednorazowy

Wersja od: 22 grudnia 1978 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 1 grudnia 1978 r.

zmieniające zarządzenie w sprawie taryfy składek za obowiązkowe ubezpieczenia budynków oraz mienia w gospodarstwach rolnych.

Na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 2 grudnia 1958 r. o ubezpieczeniach majątkowych i osobowych (Dz. U. z 1958 r. Nr 72, poz. 357, z 1964 r. Nr 16, poz. 94 i z 1975 r. Nr 16, poz. 91) oraz § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 grudnia 1974 r. w sprawie sposobu ustalania taryf i poboru składek za obowiązkowe ubezpieczenia majątkowe i osobowe (Dz. U. Nr 49, poz. 304) zarządza się, co następuje:

§ 1. W § 1 załącznika do zarządzenia Ministra Finansów z dnia 21 czerwca 1975 r. w sprawie taryfy składek za obowiązkowe ubezpieczenia budynków oraz mienia w gospodarstwach rolnych (Monitor Polski Nr 21, poz. 128) wprowadza się następujące zmiany:

1) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Składka roczna za ubezpieczenie budynków miejskich i wiejskich od tysiąca złotych wartości ustalonej według obowiązujących norm szacunkowych, zwanej dalej "wartością normową", wynosi:

Rodzaj budynku
konstrukcja	pokrycie	miejski	wiejski
		składka w zł
murowany	twarde	0,50	0,80
	miękkie	1,00	1,60
	słomą	2,50	2,50
drewniany	twarde	1,00	1,60
	miękkie	1,80	2,40
	słomą	3,20	3,20"

2) dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

"1a. Składkę za budynki miejskie z pokryciem twardym i miękkim, których wartość normowa nie przekracza 150 tys. zł, obniża się o 50%",

3) dodaje się ust. 1b w brzmieniu:

"1b. Składkę za budynki miejskie i wiejskie, które są domami letniskowymi, podwyższa się o 50%.",

4) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Za budynek miejski uważa się budynek w mieście nie związany z gospodarstwem rolnym; za budynek wiejski uważa się każdy budynek na wsi oraz związany z gospodarstwem rolnym budynek w mieście; za dom letniskowy uważa się budynek położony na terenie wsi lub w rejonie przeznaczonym na cele rekreacyjne ludności, służący właścicielowi i jego bliskim do wypoczynku."

§ 2. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1979 r.