Zm.: zarządzenie w sprawie środków ratunkowych na statkach morskich.

Monitor Polski

M.P.1969.15.119

Akt jednorazowy
Wersja od: 12 kwietnia 1969 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA ŻEGLUGI
z dnia 31 marca 1969 r.
zmieniające zarządzenie w sprawie środków ratunkowych na statkach morskich.

Na podstawie art. 46 § 1 Kodeksu morskiego (Dz. U. z 1961 r. Nr 58, poz. 318) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Żeglugi z dnia 26 marca 1964 r. w sprawie bezpieczeństwa statków morskich (Dz. U. z 1964 r. Nr 15, poz. 89 i z 1966 r. Nr 34, poz. 205) zarządza się, co następuje:
W zarządzeniu Ministra Żeglugi z dnia 19 października 1965 r. w sprawie środków ratunkowych na statkach morskich (Monitor Polski z 1965 r. Nr 56, poz. 293 i z 1966 r. Nr 73, poz. 342) wprowadza się następujące zmiany:
1)
w § 15:
a)
w ust. 2 w zdaniu pierwszym wyrazy "250 BRT" zastępuje się wyrazami "300 BRT",
b)
w ust. 3 w zdaniu pierwszym wyrazy "250 BRT" zastępuje się wyrazami "300 BRT";
2)
w § 22:
a)
w ust. 1 pkt 1 wyrazy "100%" zastępuje się wyrazami "50%",
b)
w ust. 1 pkt 5 i 6 otrzymują brzmienie:

"5) koła ratunkowe w ilości nie mniejszej niż:

a) 8 - jeżeli długość statku wynosi 60 m i powyżej,

b) 6 - jeżeli długość statku wynosi od 45 m, a poniżej 60 m,

c) 4 - jeżeli długość statku wynosi od 30 m, a poniżej 45 m,

d) 2 - jeżeli długość statku wynosi poniżej 30 m,

e) 1 - dla otwartych łodzi rybackich,

6) pasy ratunkowe - po jednym dla każdej osoby na statku oraz dodatkowe pasy ratunkowe dla wachtowych w ilości określonej przez urząd morski - jeżeli długość statku wynosi 21 m i powyżej.",

c)
ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:

"3. Jeżeli na statku o długości 45 m i powyżej zainstalowanie wymaganych łodzi ratunkowych (ust. 1 pkt 1) jest ze względów konstrukcyjnych lub eksploatacyjnych niemożliwe, urząd morski w porozumieniu z PRS może:

1) zwolnić statek z obowiązku posiadania części wymaganych łodzi ratunkowych, pod warunkiem wyposażenia statku w dodatkowe pneumatyczne tratwy ratunkowe o nośności wystarczającej dla 50% osób na statku,

2) zwolnić statek posiadający niezatapialne komunikacyjne urządzenie pływające z obowiązku posiadania wymaganych łodzi ratunkowych, pod warunkiem wyposażenia statku w dodatkowe pneumatyczne tratwy ratunkowe o nośności wystarczającej dla 100% osób na statku; w takich wypadkach urząd morski może ograniczyć uprawnienia żeglugowe statku w określonych porach roku.

4. Z liczby kół ratunkowych wymaganych zgodnie z ust. 1 pkt 5 lit. a)-d) co najmniej:

1) 1 koło na każdej burcie powinno być zaopatrzone w linkę ratunkową o długości nie mniejszej niż 27,5 m,

2) 2 koła na każdej burcie powinny być zaopatrzone w pławki świetlne - jeżeli długość statku wynosi 45 m i powyżej,

3) 1 koło na każdej burcie powinno być zaopatrzone w pławkę świetlną - jeżeli długość statku wynosi poniżej 45 m.";

3)
dodaje się § 24a w brzmieniu:

"§ 24a. Na wniosek urzędu morskiego Minister Żeglugi może w porozumieniu z Zarządem Głównym Związku Zawodowego Marynarzy i Portowców wyrazić zgodę na odmienne niż przewidziane w zarządzeniu wyposażenie w środki ratunkowe statków nowo budowanych i przebudowywanych oraz statków, których dotychczasowe przeznaczenie ma być zmienione - jeżeli względy konstrukcyjne lub eksploatacyjne to uzasadniają, a umowy międzynarodowe nie stoją temu na przeszkodzie".

Statki, które w dniu wejścia w życie niniejszego zarządzenia znajdują się w eksploatacji, powinny być dostosowane do wymagań zarządzenia nie później niż w ciągu 2 lat od dnia jego wejścia w życie.
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.