Zm.: zarządzenie w sprawie określenia wysokości i zasad przyznawania ekwiwalentu pieniężnego funkcjonariuszom pożarnictwa, którzy w miejscu pełnienia służby nie otrzymali mieszkania.

Monitor Polski

M.P.1990.12.95

Akt jednorazowy
Wersja od: 1 stycznia 1990 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH
z dnia 7 marca 1990 r.
zmieniające zarządzenie w sprawie określenia wysokości i zasad przyznawania ekwiwalentu pieniężnego funkcjonariuszom pożarnictwa, którzy w miejscu pełnienia służby nie otrzymali mieszkania.

Na podstawie art. 17 ust. 2 dekretu z dnia 27 grudnia 1974 r. o służbie funkcjonariuszy pożarnictwa (Dz. U. Nr 50, poz. 321, z 1975 r. Nr 20, poz. 106 i z 1988 r. Nr 19, poz. 132) zarządza się, co następuje:
W zarządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 2 września 1975 r. w sprawie określenia wysokości i zasad przyznawania ekwiwalentu pieniężnego funkcjonariuszom pożarnictwa, którzy w miejscu pełnienia służby nie otrzymali mieszkania (Monitor Polski Nr 29, poz. 180, z 1980 r. Nr 30, poz. 167, z 1982 r. Nr 15, poz. 119 i z 1986 r. Nr 9, poz. 63), § 1 otrzymuje brzmienie:

"§ 1. Absolwentom szkół pożarniczych, którzy podjęli służbę w jednostkach ochrony przeciwpożarowej poza miejscem stałego zamieszkania, wskazanej przez Komendanta Głównego Straży Pożarnych, oraz funkcjonariuszom pożarnictwa przeniesionym służbowo do innej miejscowości, zwanym dalej "funkcjonariuszami", jeżeli zakład pracy nie zapewni im mieszkania w miejscowości, w której pełnią służbę, przysługuje do czasu otrzymania mieszkania ekwiwalent pieniężny w wysokości:

1) dodatku za rozłąkę określonego w przepisach w sprawie świadczeń przysługujących pracownikom urzędów państwowych przeniesionym do pracy w innej miejscowości - dla mających na utrzymaniu członków rodziny wspólnie z nimi zamieszkałych,

2) 1/2 dodatku określonego w pkt 1 - dla samotnych".

Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1990 r.