Zm.: zarządzenie Ministra Kolei z dnia 21 grudnia 1955 r. w sprawie określenia kategorii pracowników resortu kolei uprawnionych do korzystania ze świadczeń kolejowej służby zdrowia oraz w sprawie określenia zakresu i warunków udzielania tych świadczeń.

Monitor Polski

M.P.1957.78.475

Akt jednorazowy
Wersja od: 30 września 1957 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA KOMUNIKACJI
z dnia 3 września 1957 r.
zmieniające zarządzenie Ministra Kolei z dnia 21 grudnia 1955 r. w sprawie określenia kategorii pracowników resortu kolei uprawnionych do korzystania ze świadczeń kolejowej służby zdrowia oraz w sprawie określenia zakresu i warunków udzielania tych świadczeń.

Na podstawie § 3 uchwały nr 637 Rady Ministrów z dnia 18 września 1954 r. w sprawie kolejowego lecznictwa pracowniczego (Monitor Polski Nr 91, poz. 1013) zarządza się, co następuje:
W zarządzeniu Ministra Kolei z dnia 21 grudnia 1955 r. w sprawie określenia kategorii pracowników resortu kolei uprawnionych do korzystania ze świadczeń kolejowej służby zdrowia oraz w sprawie określenia zakresu i warunków udzielania tych świadczeń (Monitor Polski z 1956 r. Nr 11, poz. 140) § 10 otrzymuje brzmienie następujące:

"§ 10. 1. Przedmioty ortopedyczne: protezy kończyn, kule, aparaty i gorsety ortopedyczne, obuwie ortopedyczne, pasy brzuszne i przepuklinowe, wkładki ortopedyczne, wózki inwalidzkie oraz przedmioty uzupełniające zaopatrzenie (uchwyty-końcówki do protez rąk, pończochy kikutowe, obuwie do protez, laski, rękawiczki) wydaje się, jeżeli są one niezbędne do utrzymania lub przywrócenia zdolności do pracy. Warunek ten nie jest wymagany:

a) w stosunku do pracowników, którzy ulegli wypadkowi przy pracy,

b) w przypadkach, kiedy przedmioty ortopedyczne spełniają zadania lecznicze,

c) jeżeli za przyznaniem przedmiotów ortopedycznych przemawiają ważne względy społeczne lub humanitarne.

Przedmioty ortopedyczne są wydawane na zlecenie zarządu służby zdrowia DOKP, wystawiane na podstawie orzeczenia oddziału ortopedycznego w szpitalu kolejowym, kolejowej poradni ortopedycznej bądź kolejowej komisji lekarskiej.

Przedmioty ortopedyczne przydziela się do użytkowania, a nie na własność; po zaprzestaniu korzystania z nich podlegają zwrotowi. Zarząd służby zdrowia wydając zlecenie może zwolnić użytkownika od obowiązku zwrotu niektórych przedmiotów ortopedycznych po zaprzestaniu korzystania z tych przedmiotów.

2. Pomocnicze środki lecznicze, jak okulary, gałki oczne, aparaty słuchowe, bandaże elastyczne i inne, wydaje się jedynie wtedy, jeśli posłużą do podniesienia sprawności fizycznej bądź jeżeli przyznania ich wymagają względy humanitarne. Pomocnicze środki z wyjątkiem aparatów słuchowych wydaje się na podstawie orzeczenia lekarza specjalisty, zatwierdzonego przez naczelnika zarządu służby zdrowia. Aparaty słuchowe wydaje się na podstawie zatwierdzonych przez naczelnika zarządu orzeczeń kolejowej komisji lekarskiej. Pomocnicze środki lecznicze stanowią własność podopiecznego, z wyjątkiem aparatów słuchowych, które przydziela się do użytkowania i które po zaprzestaniu użytkowania podlegają zwrotowi.

3. Naprawy przedmiotów ortopedycznych uszkodzonych bez winy użytkownika dokonuje się na koszt DOKP, z wyjątkiem pasów brzusznych i przepuklinowych, obuwia protezowego, ortopedycznego oraz wkładek ortopedycznych, których koszt naprawy ponosi użytkownik. Koszt naprawy pomocniczych środków leczniczych ponosi ubezpieczony (użytkownik), z wyjątkiem napraw aparatów słuchowych, które są dokonywane na koszt DOKP w zakładach przez nie wskazanych. W razie zużycia przedmiotów ortopedycznych (pomocniczych środków leczniczych) w stopniu uniemożliwiającym naprawę wydaje się zlecenia na nowe przedmioty ortopedyczne (pomocnicze środki lecznicze). Orzeczenia oddziału ortopedycznego w szpitalu kolejowym, kolejowej poradni ortopedycznej, kolejowej komisji lekarskiej bądź kolejowego lekarza specjalisty, dotyczące naprawy lub wykonania nowego przedmiotu ortopedycznego oraz aparatu słuchowego na koszt DOKP, zatwierdza naczelnik zarządu służby zdrowia DOKP, który też wydaje odpowiednie zlecenie. Zlecenie na naprawę lub wykonanie nowego przedmiotu ortopedycznego oraz aparatu słuchowego wydaje się na podstawie orzeczenia: oddziału ortopedycznego w szpitalu kolejowym lub kolejowej poradni ortopedycznej albo kolejowej komisji lekarskiej. Zlecenie na naprawę lub wykonanie nowego pomocniczego środka leczniczego (z wyjątkiem aparatu słuchowego) wydaje się na podstawie orzeczenia lekarza specjalisty.

4. W celu uniknięcia przerw w pracy bądź w nauce osoby pracujące lub uczące się mogą otrzymać zapasowe przedmioty ortopedyczne (pomocnicze środki lecznicze).

5. Osoba pozbawiona jednej kończyny górnej otrzymuje jedną protezę roboczą z odpowiednimi do jej zawodu (potrzeb) przyrządami pomocniczymi i jedną sztuczną dłoń kosmetyczną tak skonstruowaną, by mogła być przytwierdzona do nasady ręki protezy roboczej. Na uzasadnione życzenie osoby uprawnionej zamiast protezy i sztucznej dłoni może być przyznana proteza kosmetyczna. Osoba pozbawiona obu kończyn górnych otrzymuje dwie protezy oraz przyrządy pomocnicze służące do wykonywania zawodu i ułatwiające spełnianie codziennych funkcji. Przy zaopatrzeniu w protezy kończyn górnych wydaje się:

1) jedną parę rękawiczek,

2) po 2 sztuki pończoch kikutowych na każdy kikut.

Osoba pozbawiona obu kończyn górnych, zaopatrzona w protezy rąk, otrzymuje jedną parę rękawic rocznie. Osoba pozbawiona jednej kończyny górnej, zaopatrzona w protezę roboczą, otrzymuje parę rękawiczek rocznie, a zaopatrzona w protezę kosmetyczną - jedną parę rękawiczek na 2 lata.

6. Obuwie ortopedyczne przyznaje się w przypadkach skrócenia kończyn ponad 3 cm, zniekształcenia, niedowładu lub braku części stopy albo też jako część składową aparatu ortopedycznego nogi. Obuwie ortopedyczne wydaje się tylko wtedy, gdy niemożliwe jest zastosowanie wkładek ortopedycznych do obuwia normalnego. Obuwie ortopedyczne wydaje się zarówno na uszkodzoną, jak i na zdrową nogę.

7. Do każdej nowej protezy kończyny dolnej dodaje się parę obuwia protezowego.

8. Przedmioty ortopedyczne i pomocnicze środki lecznicze są dostarczane za pośrednictwem zakładów wskazanych przez organy kolejowej służby zdrowia.

9. Wózek inwalidzki otrzymuje osoba pozbawiona obu kończyn dolnych, u której zastosowanie protez nie wpłynęłoby na zdolność poruszania się. Wózki inwalidzkie mogą również otrzymać osoby uprawnione, jeśli w następstwie kalectwa nie są w stanie poruszać się, a zastosowanie aparatów ortopedycznych nie wpłynęłoby na ich zdolność poruszania się. Pierwszeństwo do otrzymania wózka inwalidzkiego mają pracownicy, którzy ulegli wypadkom przy pracy albo potrzebują takiego środka w celu umożliwienia dojazdu do pracy."

Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.