Zm.: uchwała w sprawie zasad gospodarowania surowcami wtórnymi.
M.P.1968.35.246
Akt jednorazowyUCHWAŁA Nr 263
RADY MINISTRÓW
z dnia 12 sierpnia 1968 r.
zmieniająca uchwałę w sprawie zasad gospodarowania surowcami wtórnymi.
"3) przedmioty zakwalifikowane na surowce wtórne (na złom) w trybie określonym odrębnymi przepisami", oraz skreśla się pkt 4,
"3. Przedmioty określone w § 1, na które nie można znaleźć nabywcy i których zużycie przez posiadacza nie jest przewidywane, należy zniszczyć (zakopać), gdy nakazują to względy bezpieczeństwa, higieny i porządku w przedsiębiorstwie. Decyzje o zniszczeniu podejmuje dyrektor jednostki organizacyjnej, w której przedmioty zakwalifikowane na złom się znajdują. W razie wątpliwości dyrektor jednostki może poruczyć zakwalifikowanie tych surowców wtórnych do zniszczenia komisji złożonej z rzeczoznawców. W miarę potrzeby do komisji mogą być powołani przedstawiciele właściwej organizacji skupu lub zbytu.";
"Zadania naczelnych i terenowych organów administracji państwowej";
"4. Przy Komitecie Nauki i Techniki działa Komisja Główna do Spraw Surowców Wtórnych, powołana przez Przewodniczącego Komitetu w trybie i na zasadach przewidzianych w statucie Komitetu Nauki i Techniki.
5. Do zadań komisji, o której mowa w ust. 4, należy w szczególności inicjowanie i opiniowanie programów i planów prac naukowych oraz planów w zakresie techniki, ekonomiki i organizacji pozyskiwania, uszlachetniania i przerobu lub wykorzystywania surowców wtórnych.";
"§ 13. Do zadań Komisji Planowania przy Radzie Ministrów należy:
1) koordynacja międzyresortowych wieloletnich programów zagospodarowania surowców wtórnych oraz opracowywanie zbiorczych programów,
2) inicjowanie posunięć organizacyjno-technicznych zmierzających do lepszego zagospodarowania surowców wtórnych,
3) inicjowanie w porozumieniu z Komitetem Nauki i Techniki badań naukowych i prac doświadczalnych w celu wykorzystania surowców wtórnych,
4) opracowywanie metodologii bilansowania zasobów surowców wtórnych, planowania ich zużycia oraz obrotów,
5) inicjowanie wprowadzania bodźców ekonomicznych zachęcających do zbiórki, skupu i utylizacji surowców wtórnych,
6) uwzględnianie w projektach narodowych planów gospodarczych przedsięwziąć, mających na celu lepsze wykorzystanie surowców wtórnych, oraz zapewnienie środków niezbędnych do ich realizacji.";
"2. Przewodniczący Komitetu Drobnej Wytwórczości wydaje na podstawie art. 3 dekretu z dnia 29 października 1952 r. o gospodarowaniu artykułami obrotu towarowego i zaopatrzenia (Dz. U. z 1952 r. Nr 44, poz. 301 i z 1956 r. Nr 54, poz. 244) przepisy o gospodarowaniu surowcami wtórnymi, ustala wykaz surowców wtórnych podlegających zagospodarowaniu w trybie niniejszej uchwały oraz listę jednostek skupu upoważnionych do ich zagospodarowania. Wykaz powinien zawierać również surowce wtórne metali, a lista - jednostki upoważnione do ich skupu.",
"2a. Przepisy o gospodarowaniu surowcami wtórnymi, wykaz surowców wtórnych i lista jednostek skupu powinny być wydawane w porozumieniu z Przewodniczącym Komisji Planowania przy Radzie Ministrów po uzgodnieniu z Pełnomocnikiem Rządu do Spraw Surowców Wtórnych Żelaza i Stali oraz Metali Nieżelaznych, zainteresowanymi ministrami, a w odniesieniu do surowców wtórnych zagospodarowywanych terenowo - z prezydiami wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw).";
"6) programowanie i realizacja posunięć organizacyjno-technicznych zmierzających do lepszego zagospodarowania surowców wtórnych,
7) organizowanie badań naukowych i prac doświadczalnych nad pełniejszym i bardziej ekonomicznym wykorzystaniem surowców wtórnych (zwłaszcza surowców nie wykorzystywanych, zastępujących surowce importowe i nadających się do racjonalnego wykorzystania bez większych nakładów inwestycyjnych) oraz współpraca z Komitetem Nauki i Techniki w zakresie określonym w § 12,
8) stawianie wniosków i wprowadzanie bodźców ekonomicznych zachęcających do zbiórki, skupu i utylizacji surowców wtórnych.";
"4. Dla realizacji zadań, o których mowa w ust. 3, zainteresowani ministrowie w miarę potrzeby wyznaczą pełnomocnika resortowego do spraw gospodarowania surowcami wtórnymi w ramach resortu oraz do współpracy z innymi zainteresowanymi tym problemem resortami i prezydiami wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) albo rozszerzą zakres zadań powołanego już pełnomocnika do spraw złomu metali na inne surowce wtórne.";
"§ 14a. 1. Prezydia wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) w miarę potrzeby powołają wojewódzkich pełnomocników do spraw surowców wtórnych lub rozszerzą zakres zadań powołanych już pełnomocników do spraw złomu i metali na wszystkie surowce wtórne objęte wykazem, o którym mowa w § 14 ust. 2. Zaleca się łączenie tych funkcji w jedno stanowisko.
2. Do zadań pełnomocników wojewódzkich, o których mowa w ust. 1, należy w szczególności:
1) opracowywanie programów i wniosków w sprawach określonych w § 14 ust. 3 w zakresie dotyczącym jednostek drobnej wytwórczości działających na terenie danego województwa,
2) inicjowanie tworzenia lub likwidacji jednostek organizacyjnych prowadzących zbiórkę, skup i segregowanie surowców wtórnych,
3) inicjowanie i programowanie aktywizacji ośrodków opóźnionych w rozwoju gospodarczym w drodze uruchomienia lub zwiększenia przerobu miejscowych surowców wtórnych.
3. Prezydia rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) mogą powierzyć szerszy zakres czynności wojewódzkim pełnomocnikom do spraw surowców wtórnych, a w szczególności intensyfikację pozysku surowców wtórnych ze wszystkich jednostek gospodarki uspołecznionej zlokalizowanych na terenie województwa.";
"Do zadań Ministra Gospodarki Komunalnej należy wydawanie wytycznych w sprawie",
"§ 18. 1. Ceny surowców wtórnych i marże stosowane w obrocie tymi surowcami powinny być ustalane w taki sposób, aby:
1) zachęcały do oferowania, wstępnego sortowania, dostarczania, uszlachetniania i ich stosowania,
2) uwzględniały występujące zapotrzebowanie na tego rodzaju surowce i ich wartość użytkową w porównaniu z surowcami i materiałami pełnowartościowymi.
2. Przy sprzedaży surowców wtórnych obowiązują ceny objęte cennikami zatwierdzonymi przez Państwową Komisję Cen.
3. Jeżeli określone surowce wtórne nie zostały objęte cennikami, o których mowa w ust. 2, sprzedaż ich następuje po cenach uzgodnionych pomiędzy sprzedawcą, a nabywcą zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1.";
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »