Zgłaszanie znaków towarowych do rejestracji za granicą i ich używanie oraz sposób opatrywania znakami towarowymi towarów przeznaczonych do obrotu zagranicznego.

Monitor Polski

M.P.1964.44.209

Akt utracił moc
Wersja od: 29 września 1971 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA HANDLU ZAGRANICZNEGO
z dnia 4 lipca 1964 r.
w sprawie zgłaszania znaków towarowych do rejestracji za granicą i ich używania oraz w sprawie sposobu opatrywania znakami towarowymi towarów przeznaczonych do obrotu zagranicznego.

Na podstawie art. 57 ust. 2 ustawy z dnia 28 marca 1963 r. o znakach towarowych (Dz. U. Nr 14, poz. 73) zarządza się, co następuje:
1.
Znaki towarowe, którymi oznaczane są towary przeznaczone do obrotu zagranicznego, powinny być zarejestrowane w Polsce i w państwach, do których dokonywany jest eksport tych towarów.
2.
Minister Handlu Zagranicznego może zwolnić od obowiązku rejestracji znaku towarowego za granicą, jeżeli rejestracja taka nie byłaby celowa.
Zgłoszeń do rejestracji za granicą znaków towarowych dla towarów przeznaczonych do obrotu zagranicznego dokonują na rzecz właścicieli tych znaków przedsiębiorstwa handlu zagranicznego właściwe ze względu na eksport towaru oznaczonego znakiem towarowym.
1.
Znaki towarowe dla towarów przeznaczonych do obrotu zagranicznego oraz sposób umieszczania tych znaków na towarach i opakowaniu ustala przedsiębiorstwo handlu zagranicznego w porozumieniu z producentem towarów lub jednostką nadrzędną producenta.
2.
W wypadkach uzasadnionych interesem gospodarczym przeznaczone do obrotu zagranicznego towary tego samego rodzaju, a produkowane przez różnych producentów, powinny być oznaczane takim samym znakiem towarowym.
1.
Znaki towarowe dla towarów przeznaczonych do obrotu zagranicznego powinny być estetyczne, możliwie dostosowane wielkością i kompozycją do właściwości towarów opatrywanych tymi znakami, charakterystyczne i łatwe do rozpoznania oraz w miarę możliwości uwzględniać upodobania istniejące w krajach, do których są eksportowane towary.
2.
Znaki towarowe nie powinny zawierać:
1)
wyrazów trudnych do wymówienia w językach używanych w krajach, do których są eksportowane towary, a w szczególności wyrazów złożonych z głosek właściwych dla języka polskiego, jak sz, cz, ś, ć itp.;
2)
wyrazów, rysunków, kolorów, które w krajach, do których są eksportowane towary, stanowiłyby naśladownictwo symboli kultu religijnego lub które w tych krajach mogłyby być uważane za nieprzyzwoite albo mogłyby obrażać uczucia narodowe.
Rozbieżności w zakresie spraw objętych zarządzeniem rozstrzyga Minister Handlu Zagranicznego w porozumieniu z właściwym ministrem lub kierownikiem urzędu centralnego.
Traci moc zarządzenie Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego z dnia 17 listopada 1951 r. w sprawie rejestracji znaków towarowych dla towarów przeznaczonych na eksport (Monitor Polski Nr A-100, poz. 1471).
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
1 § 2 zmieniony przez § 1 zarządzenia z dnia 31 sierpnia 1971 r. (M.P.71.48.311) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 29 września 1971 r.