Zezwolenie na sprzedaż za złote usług przewozu osób na trasach zagranicznych.

Monitor Polski

M.P.1957.14.102

Akt utracił moc

Wersja od: 14 lutego 1958 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 11 lutego 1957 r.

w sprawie zezwolenia na sprzedaż za złote usług przewozu osób na trasach zagranicznych.

Na podstawie art. 9 ust. 1 i art. 10 ust. 1 ustawy dewizowej z dnia 28 marca 1952 r. (Dz. U. Nr 21, poz. 133) zarządza się, co następuje:

§ 1. Użyte w niniejszym zarządzeniu określenia oznaczają:

1) "usługi przewozu" - przewóz osób drogą lądową, powietrzną i wodną oraz usługi z tym przewozem związane, jak np. przewóz bagażu, miejsca w wagonach sypialnych, rezerwowanie miejsc;

2) "trasa zagraniczna" - trasę w międzynarodowej komunikacji lądowej, powietrznej i wodnej od miejsca rozpoczęcia przewozu do miejsca jego zakończenia;

3) "przedsiębiorstwa przewozu" - przedsiębiorstwa przewozu i biura obsługi podróżnych, posiadające uprawnienia do sprzedaży usług przewozu na trasach zagranicznych;

4) "paszporty zagraniczne" - ważne paszporty zagraniczne lub inne ważne dokumenty uprawniające do wyjazdu z Polski, zaopatrzone nie przeterminowanymi wizami.

§ 2. Ceny usług przewozu na trasach zagranicznych, ustalone w walutach zagranicznych, powinny być przeliczane przez przedsiębiorstwa przewozu na złote zgodnie z ustaleniami dotyczącymi sprzedaży dewiz, zawartymi w obowiązującej tabeli kursów dewiz i pieniędzy zagranicznych.

§ 3. 1 Zezwala się przedsiębiorstwom przewozu na przyjmowanie w złotych w kraju należności za usługi przewozu na trasach zagranicznych osób legitymujących się paszportami zagranicznymi dyplomatycznymi i służbowymi wystawionymi przez władze polskie w kraju oraz osób legitymujących się dowodami osobistymi wystawionymi przez władze polskie w kraju z ważną klauzulą paszportową na wyjazd za granicę.

§ 3a. 2

1. Zezwala się przedsiębiorstwom przewozu na przyjmowanie za usługi przewozu na trasach zagranicznych osób legitymujących się zagranicznymi paszportami zwyczajnymi wystawionymi przez władze polskie w kraju należności w złotych pochodzących z odsprzedaży dopuszczonych do skupu na ten cel:

1) dewiz przekazanych z zagranicy,

2) dewiz lub pieniędzy zagranicznych posiadanych w kraju przez wyjeżdżającego, których uzyskanie zgodne z przepisami dewizowymi stwierdzone zostanie jego oświadczeniem złożonym na odpowiednim formularzu.

2. Należności za usługi przewozu na trasach zagranicznych osób legitymujących się zagranicznymi paszportami zwyczajnymi wystawionymi przez władze polskie w kraju mogą być również przyjmowane przez przedsiębiorstwa przewozu w formie przedpłat w zagranicznych środkach płatniczych dokonywanych za pośrednictwem agentów tych przedsiębiorstw.

§ 3b. 3 Sprzedaż za złote zleceń wymiennych (zleceń "XO" w komunikacji lotniczej itp. zleceń), uprawniających do uzyskania dokumentów na świadczenie określonych usług przewozu na wyszczególnionych trasach zagranicznych, osobom legitymującym się paszportami zagranicznymi wystawionymi przez władze polskie w kraju wymaga osobnego zezwolenia dewizowego.

§ 4. Zezwala się przedsiębiorstwom przewozu, na warunkach określonych w § 5, na przyjmowanie w kraju należności za usługi przewozu osób legitymujących się paszportami zagranicznymi wystawionymi za granicą lub wystawionymi w kraju przez placówki państw obcych, a mianowicie:

1) przewozu dokonywanego na trasach zagranicznych - w komunikacji lądowej, powietrznej i wodnej - w złotych pochodzących z odprzedaży dewiz lub pieniędzy zagranicznych krajów, z którymi Polska nie rozlicza się w clearingu w rublach,

2) przewozu dokonywanego na trasach zagranicznych:

a) w komunikacji powietrznej między portami polskimi i portami krajów, z którymi Polska rozlicza się w clearingu w rublach, oraz

b) w komunikacji lądowej za odcinki na terytorium tych krajów

– również w złotych pochodzących z odprzedaży dewiz lub pieniędzy zagranicznych tych krajów.

§  5.

1. Przedsiębiorstwa przewozu mogą przyjmować w złotych należności, o których mowa w § 4, pod warunkiem:

1) przedłożenia im oryginalnych imiennych pokwitowań, rachunków lub zaświadczeń Narodowego Banku Polskiego lub innych banków i instytucji posiadających uprawnienia dewizowe, stwierdzających fakt odprzedaży dewiz lub pieniędzy zagranicznych na równowartość w złotych wystarczającą co najmniej na całkowite pokrycie należności,

2) odnotowania przez przedsiębiorstwa przewozu w sposób trwały i wyraźny na pokwitowaniach itp. dowodach odprzedaży kwoty w złotych przyjętej na zapłatę.

2. Należności za usługi przewozu mogą być przyjmowane również czekami wystawionymi na Narodowy Bank Polski lub inny bank posiadający uprawnienia dewizowe, płatnymi w ciężar rachunków zagranicznych wolnych, a mianowicie:

1) w przypadkach określonych w § 4 pkt 2 - czekami oznaczonymi literą A,

2) w przypadkach określonych w § 4 pkt 1 - czekami oznaczonymi literą B.

§ 6. Przyjmowanie w złotych należności za usługi przewozu na trasach zagranicznych w przypadkach lub na warunkach innych niż wymienione w niniejszym zarządzeniu wymaga zezwolenia Narodowego Banku Polskiego.

§ 7. Z dniem wejścia w życie niniejszego zarządzenia nie mają zastosowania postanowienia zarządzenia Komisji Dewizowej nr 61 z dnia 6 listopada 1950 r. w sprawie sprzedaży biletów kolejowych i lotniczych oraz kart okrętowych na trasy zagraniczne (Monitor Polski Nr A-128, poz. 1592).

§ 8. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 11 lutego 1957 r.

¹ § 3 zmieniony przez § 1 pkt 1 zarządzenia z dnia 19 października 1957 r. (M.P.57.85.509) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 listopada 1957 r.

² § 3a dodany przez § 1 pkt 2 zarządzenia z dnia 19 października 1957 r. (M.P.57.85.509) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 listopada 1957 r.

³ § 3b dodany przez § 1 zarządzenia z dnia 10 stycznia 1958 r. (M.P.58.10.60) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 14 lutego 1958 r.