Zezwolenie na przyjmowanie i realizowanie niektórych darowizn pieniężnych w obrocie z zagranicą.

Monitor Polski

M.P.1965.38.216

Akt utracił moc

Wersja od: 29 lipca 1965 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 15 lipca 1965 r.

w sprawie zezwolenia na przyjmowanie i realizowanie niektórych darowizn pieniężnych w obrocie z zagranicą.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 19 i 22 ustawy dewizowej z dnia 28 marca 1952 r. (Dz. U. Nr 21, poz. 133) zarządza się, co następuje:

§ 1. Zezwala się osobom fizycznym stale zamieszkałym w kraju (krajowcom dewizowym) na przyjmowanie od osób stale zamieszkałych i przebywających za granicą lub posiadających tam swą siedzibę (cudzoziemców dewizowych) darowizny zagranicznych środków płatniczych, jeżeli darowizna nie jest obciążona obowiązkiem dokonania przez obdarowanego jakichkolwiek świadczeń pieniężnych lub niepieniężnych na rzecz darczyńcy lub innych osób.

§ 2. Zezwala się krajowcom dewizowym na dysponowanie w stosunkach z cudzoziemcami dewizowymi, przebywającymi lub mającymi siedzibę za granicą, zagranicznymi środkami płatniczymi, uzyskanymi z darowizny, o której mowa w § 1, a postawionymi za granicą przez darczyńców cudzoziemców dewizowych do dyspozycji krajowcom dewizowym, z wyjątkiem dysponowania pod tytułem darmym, które wymaga uzyskania osobnego zezwolenia dewizowego.

§ 3. Kwota darowizny (§ 1), postawiona za granicą krajowcowi dewizowemu obywatelowi polskiemu do dyspozycji, a następnie przywieziona lub sprowadzona do kraju, może być przez niego wykorzystana w eksporcie wewnętrznym, stosownie do przepisów zarządzenia Ministra Finansów z dnia 24 czerwca 1959 r. w sprawie zezwolenia na wykorzystywanie w eksporcie wewnętrznym zagranicznych środków płatniczych uzyskanych z niektórych tytułów (Monitor Polski Nr 60, poz. 295).

§ 4. Niniejsze zarządzenie nie zwalnia od obowiązku zgłoszenia kwot darowizn zagranicznych środków płatniczych, stawianych za granicą przez cudzoziemców dewizowych do dyspozycji krajowców dewizowych, przewidzianego przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 kwietnia 1952 r. w sprawie zgłaszania mienia posiadanego za granicą oraz należności od zagranicy (Dz. U. Nr 21, poz. 138).

§ 5. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.