Rozdział 7 - Zasady i tryb granicznej kontroli dewizowej. - Zezwolenie na niektóre czynności obrotu wartościami dewizowymi oraz graniczna kontrola dewizowa.

Monitor Polski

M.P.1973.29.184

Akt utracił moc

Wersja od: 22 września 1983 r.

Rozdział  7

Zasady i tryb granicznej kontroli dewizowej.

§  81.

1. Zgłoszenie urzędowi celnemu wartości dewizowych posiadanych przy przekraczaniu granicy państwowej:

1) następuje pisemnie:

a) 17 (skreślona),

b) w razie przywozu przez cudzoziemców dewizowych, z wyjątkiem przywozu przez obywateli państw członkowskich RWPG uprawnionych do przekroczenia granicy państwowej:

- na podstawie dowodów osobistych lub równoznacznych dokumentów - pieniędzy polskich i pieniędzy państwa, którego cudzoziemiec dewizowy jest obywatelem,

- na podstawie innych dokumentów - pieniędzy polskich nabytych w państwie, którego cudzoziemiec dewizowy jest obywatelem,

2) może być dokonane pisemnie w celu powrotnego wywozu przez krajowców dewizowych przybywających do kraju w okresie zatrudnienia albo stażu naukowego lub szkoleniowego za granicą albo gdy krajowiec dewizowy jest z innych przyczyn zainteresowany w potwierdzeniu zgłoszenia przez urząd celny.

2. Poza wypadkami, w których zgłoszenie przywozu lub wywozu wartości dewizowych następuje pisemnie - zgłoszenie następuje ustnie.

3. Wzór pisemnego zgłoszenia ustala Główny Urząd Ceł.

4. Pisemne zgłoszenie nie jest wymagane w wypadku, o którym mowa w § 72 ust. 3, albo gdy osoba przekraczająca granicę państwową przedstawia deklarację wywozu wartości dewizowych z obcego państwa, a polski urząd celny stosownie do międzynarodowego porozumienia potwierdza na niej przywóz tych wartości do kraju albo uznaje adnotacje kontrolne organów celnych państw obcych.

§  82.

1. Poza wypadkami, w których tylko dowód osobisty lub paszport albo równoznaczny dokument służy za dowód uprawniający do dokonania wywozu, przywozu lub przewozu wartości dewizowych, uprawnienie takie powinno być stwierdzone jednym z następujących dokumentów:

1) pismem Narodowego Banku Polskiego, Banku Handlowego w Warszawie S.A. lub Banku Polska Kasa Opieki S.A., stwierdzającym uprawnienie do wywozu, przywozu lub przewozu określonych wartości dewizowych, albo odpowiednią adnotacją tych banków z odbitką stempla w dokumencie asuprawniającym do przekroczenia granicy,

2) zaświadczeniem wywozu, wystawionym przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych, stwierdzającym, że osoba w tym zaświadczeniu wymieniona, wyjeżdżająca za granicę na podstawie delegacji tegoż ministerstwa, jest uprawniona do wywozu zagranicznych środków płatniczych wymienionych w zaświadczaniu,

3) pisemnym zgłoszeniem przez krajowca dewizowego przywozu wartości dewizowych do kraju (§ 81 ust. 1 pkt 2), potwierdzonym przez urząd celny - w razie powrotnego wywozu ich przez krajowca dewizowego udającego się za granicę dla kontynuowania tam czasowego pobytu,

4) pisemnym zgłoszeniem przywozu wartości dewizowych przez cudzoziemca dewizowego, potwierdzonym przez urząd celny - w razie powrotnego wywozu ich za granicę,

5) innym dokumentem, od którego posiadania stosownie do warunków przewidzianych w ogólnym zezwoleniu dewizowym uzależniony jest wywóz, przywóz lub przewóz określonych wartości dewizowych.

2. Powrotny przywóz pieniędzy polskich przez osobę, która po wyjeździe na pobyt czasowy za granicę pozostała tam na stałe, a następnie przybywa do kraju - może nastąpić na podstawie oświadczenia osoby zainteresowanej o wysokości kwoty wywiezionej w granicach dozwolonych do wywozu oraz zaświadczenia polskiego urzędu konsularnego stwierdzającego zmianę paszportu na polski paszport konsularny lub na paszport obcego państwa.

§  83.

1. Urząd celny potwierdza pisemne zgłoszenie:

1) 18 (skreślony),

2) przywozu wartości dewizowych, o którym mowa w § 81 ust. 1 pkt 1 lit. b) oraz w pkt 2.

2. Potwierdzenie pisemnego zgłoszenia wartości dewizowych następuje przez odciśnięcie pieczęci lub stempla urzędu celnego i zamieszczenie podpisu pracownika kontrolującego. W razie zgłoszenia w celu powrotnego wywozu, o którym mowa w § 81 ust. 1 pkt 2, urząd celny zamieszcza w zgłoszeniu adnotację "przerwa pobytu".

3. Urząd celny może odstąpić od zamieszczenia potwierdzenia, jeżeli stosownie do przepisów dewizowych potwierdza wywóz, przywóz lub przewóz wartości dewizowych na innym dokumencie albo uznaje adnotacje kontrolne organów celnych państw obcych.

4. Dokumenty zawierające indywidualne zezwolenie dewizowe lub stwierdzające zezwolenie na wywóz, przywóz lub przewóz wartości dewizowych urząd celny zaopatruje odpowiednio w adnotację "wywieziono" lub "przywieziono" i potwierdza w sposób przewidziany w ust. 2.

§  84.

1. 19 Urzędy celne dopuszczają powrotny wywóz za granicę wartości dewizowych i powrotny przywóz do kraju pieniędzy polskich po stwierdzeniu, że wartości powrotnie wywożone są w tej samej walucie lub w innej pochodzącej z udokumentowanej zwrotnej wymiany i w ilości nie większej niż poprzednio przywiezione oraz że pieniądze polskie - powrotnie przywożone nie przekraczają kwoty dozwolonej do wywozu.

2. Urząd celny dopuszcza do wywozu przez cudzoziemca dewizowego jego zagranicznych książeczek oszczędnościowych oraz wystawionych za granicą czeków podróżniczych mimo braku potwierdzenia ich przywozu.

§ 85. Przepisy § 81-84 mają odpowiednie zastosowanie również przy przewozie tranzytem wartości dewizowych, z tym że urzędy celne obowiązane są żądać, gdy istnieją ku temu odpowiednie warunki, przedstawienia do kontroli wartości dewizowych przy wjeździe do kraju osoby jadącej przez polski obszar celny tranzytem.

§ 86. Wywóz i przywóz wartości dewizowych znajdujących się w kasie polskiego statku, jak również w kasie obcego statku zawijającego do stoczni polskiej w celu naprawy lub remontu albo opuszczającego stocznię po naprawie lub remoncie powinien być zgłoszony urzędowi celnemu pisemnie. Wzór zgłoszenia ustala Główny Urząd Ceł.

§ 87. Poza wypadkami, w których książeczka żeglarska lub równoznaczny dokument członka załogi statku albo dowód osobisty lub równoznaczny dokument albo przepustka innej osoby nie będącej pasażerem statku służą za dowód uprawniający do wywozu lub przywozu na statku wartości dewizowych albo do wniesienia ich na obcy statek, uprawnienie takie powinno być stwierdzone jednym z następujących dokumentów:

1) dowodem pisemnego zgłoszenia przez kapitana polskiego statku przywozu tych wartości, z adnotacją urzędu celnego o ich przywozie - w razie powrotnego wywozu za granicę wartości dewizowych znajdujących się w kasie statku,

2) dowodem pisemnego zgłoszenia wywozu tych pieniędzy, z adnotacją urzędu celnego o ich wywozie - w razie przywozu pieniędzy polskich zdeponowanych w kasie polskiego statku,

3) dokumentem wystawionym przez przedsiębiorstwo wypłacające zaliczkę i rozliczające ją z kapitanem statku, jeżeli dokonuje ono tych czynności na podstawie ogólnego zezwolenia dewizowego - w razie wnoszenia pieniędzy polskich na obcy statek tytułem zaliczki kapitańskiej, a w braku takiego zezwolenia - pismem wymienionym w pkt 5, w razie zaś znoszenia ze statku pieniędzy pozostałych kapitanowi z takiej zaliczki - dokumentem wystawionym przez to przedsiębiorstwo, zaopatrzonym w adnotację kapitana statku o wysokości pozostałej kwoty,

4) pisemnym zgłoszeniem zniesienia, zaopatrzonym w adnotację kapitana statku o wysokości wypłaconej kwoty - w razie znoszenia pieniędzy polskich otrzymanych na obcym statku z zaliczki kapitańskiej,

5) pisemnym zezwoleniem (zaświadczeniem) Narodowego Banku Polskiego,

6) innym dokumentem, od którego posiadania stosownie do warunków przewidzianych w ogólnym zezwoleniu dewizowym uzależniony jest wywóz określonych wartości dewizowych lub wniesienie ich na obcy statek.

§ 88. Do pisemnych zgłoszeń, zaświadczeń i innych pism, o których mowa w § 87 pkt 3, 5 i 6, stosuje się odpowiednio przepis § 83 ust. 4.

§ 89. Przy przekazywaniu statku zbudowanego w stoczni polskiej armatorowi zagranicznemu kapitan obejmujący statek i inni członkowie załogi mogą zatrzymać posiadane wartości dewizowe, jeżeli dopuszczalny jest ich wywóz za granicę.

§ 90. W zakresie granicznej kontroli dewizowej nie uregulowanym w zarządzeniu organy celne stosują zasady i tryb kontroli celnej.

¹⁷ § 81 ust. 1 pkt 1 lit. a) skreślona przez § 1 pkt 2 zarządzenia z dnia 26 marca 1979 r. (M.P.79.10.64) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 13 kwietnia 1979 r.

¹⁸ § 83 ust. 1 pkt 1 skreślony przez § 1 pkt 3 zarządzenia z dnia 26 marca 1979 r. (M.P.79.10.64) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 13 kwietnia 1979 r.

¹⁹ § 84 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 4 zarządzenia z dnia 26 marca 1979 r. (M.P.79.10.64) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 13 kwietnia 1979 r.