Zastępstwo sądowe przedsiębiorstw państwowych podległych Ministrowi Kultury i Sztuki.

Monitor Polski

M.P.1954.A-1.17

Akt utracił moc

Wersja od: 1 października 1954 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA KULTURY I SZTUKI

z dnia 30 grudnia 1953 r.

w sprawie zastępstwa sądowego przedsiębiorstw państwowych podległych Ministrowi Kultury i Sztuki. ^*

Na podstawie art. 22 dekretu z dnia 26 października 1950 r. o przedsiębiorstwach państwowych (Dz. U. Nr 49, poz. 439) oraz art. 3 ust. 3 dekretu z dnia 29 marca 1951 r. o organach zastępstwa prawnego (Dz. U. Nr 20, poz. 159) zarządza się, co następuje:

§ 1. Zleca się organom zastępstwa prawnego wykonywanie czynności procesowych w postępowaniu cywilnym przed Sądem Najwyższym oraz przed sądami wojewódzkimi jako sądami pierwszej instancji w sprawach wszystkich przedsiębiorstw państwowych, podległych Ministrowi Kultury i Sztuki, z tym że zlecenie powyższe dotyczy przedsiębiorstw już istniejących, jak i tych, które będą w przyszłości utworzone.

§ 2. Zastępstwo sądowe w zakresie innych czynności procesowych w postępowaniu cywilnym może być objęte przez organy zastępstwa prawnego na wniosek dyrektora przedsiębiorstwa w każdym stanie danej sprawy, jeżeli organy te uznają z ważnych powodów udział swój w niej za wskazany.

§ 3. Uchyla się zarządzenie Ministra Kultury i Sztuki z dnia 26 marca 1949 r. w sprawie wykonywania zastępstwa sądowego wyodrębnionych przedsiębiorstw państwowych, podległych Ministrowi Kultury i Sztuki, przez Prokuratorię Generalną Rzeczypospolitej Polskiej (Monitor Polski Nr A-22, poz. 354).

§ 4. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z tym że organy zastępstwa prawnego będą wykonywały nadal czynności procesowe we wszystkich nie zakończonych dotychczas sprawach, w których przed tym dniem przedsiębiorstwa państwowe, podległe Ministrowi Kultury i Sztuki, korzystały z zastępstwa powyższych organów.

^* Z dniem 1 października 1954 r. nin. zarządzenie utraciło częściowo podstawę prawną na skutek utraty mocy dekretu z 29 marca 1951 r. (Dz.U.51.20.159) przez art. 3 dekretu z dnia 2 czerwca 1954 r. (Dz.U.54.25.93).