Zasady zaliczenia środków pracy do środków trwałych.

Monitor Polski

M.P.1952.A-104.1615

Akt utracił moc

Wersja od: 30 września 1957 r.

UCHWAŁA NR 1092

PREZYDIUM RZĄDU

z dnia 28 listopada 1952 r.

w sprawie zasad zaliczenia środków pracy do środków trwałych.

Prezydium Rządu uchwala:

§  1.

1. 1 Do środków trwałych zalicza się środki pracy o wartości ponad 1.000 złotych i czasokresie użytkowania ponad 1 rok.

2. Szczegółową klasyfikację środków trwałych ustalą odrębne przepisy.

§ 2. Do środków trwałych nie zaliczają się:

1) 2 środki pracy, których okres użytkowania nie przekracza 1 roku bez względu na ich wartość, jak też środki pracy o wartości poniżej 1.000 złotych

2) maszyny, urządzenia i inne przedmioty w postaci gotowej produkcji, znajdujące się na składzie u producenta lub w organizacjach dystrybucji,

3) maszyny i urządzenia wymagające montażu i zainstalowania, przekazane przedsiębiorstwu budowlano-montażowemu lub będące w toku montażu i zainstalowania, a nie włączone jeszcze do procesu produkcyjnego, tzn. nie oddane do użytku,

4) budynki i budowle w stadium budowy, tj. nie oddane do użytku,

5) odzież specjalna robocza i ochronna, obuwie specjalne i pościel, bez względu na wartość i okres użytkowania,

6) 3 inwentarz żywy państwowych gospodarstw rolnych,

7) sadzonki produkcyjne hodowane dla przyszłej eksploatacji,

8) 4 urządzenia i inne przedmioty służące do reklamy bez względu na wartość i okres użytkowania, wymienione w następującym wykazie:

a) szyldy sklepowe wraz z urządzeniami pomocniczymi, bez względu na rodzaj i zastosowaną technikę wykonania,

b) reklamy neonowe, świetlne i inne wraz z urządzeniami pomocniczymi, znajdujące się w pomieszczeniach przedsiębiorstw i poza nimi,

c) stałe i ruchome urządzenia przeznaczone do reklamowego wystawiennictwa towarów, z wyjątkiem samochodów reklamowych;

właściwi ministrowie w porozumieniu z Ministrem Finansów mogą wprowadzać zmiany i uzupełnienia w wykazie.

§  3.

1. Jednostki gospodarki uspołecznionej, urzędy i instytucje zobowiązane są do prowadzenia szczegółowej ewidencji środków trwałych.

2. Zobowiązuje się Ministra Finansów do wydania przepisów, określających szczegółowo zasady ewidencji środków trwałych.

3. Wartość środków trwałych przydzielonych jednostkom gospodarki narodowej, urzędom i instytucjom powinna mieć swoje odbicie w funduszu statutowym w odniesieniu do jednostek działających na zasadach rozrachunku gospodarczego bądź w funduszu środków podstawowych w odniesieniu do urzędów i instytucji.

4. Wszelkie zmiany ilościowe i wartościowe w stanie środków trwałych poszczególnych jednostek powinny być uwidocznione w ich ewidencji rachunkowej.

§ 3a. 5 Środki pracy, których okres użytkowania przekracza 1 rok, o wartości ponad 300 zł, lecz poniżej 1.000 zł, nabyte przed dniem 1 stycznia 1956 r. i zaliczone do środków trwałych, należy przekwalifikować na przedmioty nietrwałe.

§ 4. Uchwała niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą w stosunku do środków trwałych, których zaliczenie do majątku trwałego nastąpi po dniu 1 stycznia 1953 roku.

¹ § 1 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 uchwały nr 412 z dnia 4 czerwca 1955 r. (M.P.55.54.633) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 16 czerwca 1955 r.

² § 2 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 2 uchwały nr 412 z dnia 4 czerwca 1955 r. (M.P.55.54.633) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 16 czerwca 1955 r.

³ § 2 pkt 6 zmieniony przez § 1 uchwały nr 230 z dnia 1 lipca 1957 r. (M.P.57.57.355) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 23 lipca 1957 r.

⁴ § 2 pkt 8 dodany przez § 1 uchwały nr 370 z dnia 20 września 1957 r. (M.P.57.78.473) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 30 września 1957 r.

⁵ § 3a dodany przez § 1 uchwały nr 790 z dnia 15 grudnia 1956 r. (M.P.56.104.1198) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 24 grudnia 1956 r.