Zasady zaliczania środków pracy oraz innych przedmiotów i urządzeń długotrwałego użytkowania do środków trwałych.

Monitor Polski

M.P.1970.33.261

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1982 r.

UCHWAŁA Nr 138

RADY MINISTRÓW

z dnia 18 sierpnia 1970 r.

w sprawie zasad zaliczania środków pracy oraz innych przedmiotów i urządzeń długotrwałego użytkowania do środków trwałych. ^*

Rada Ministrów uchwala, co następuje:

§ 1. Do środków trwałych zalicza się, z zastrzeżeniem przepisów § 2 i § 3, środki pracy oraz inne przedmioty i urządzania długotrwałego użytkowania, w tym również nawierzchnie dróg, ulic i placów, uzbrojenie terenu, zasadzenia wieloletnie, melioracje itp., o cenie zakupu lub koszcie wytworzenia ponad 10.000 zł i okresie użytkowania ponad 1 rok.

§  2.

1. Ze środków trwałych określonych w § 1 wyłącza się następujące przedmioty i urządzenia:

1) maszyny, urządzenia i inne przedmioty w postaci gotowej produkcji przeznaczone do sprzedaży, znajdujące się u producentów lub w organizacjach dystrybucji,

2) budynki i budowle znajdujące się w budowie, tj. nie przekazane jeszcze do eksploatacji,

3) maszyny i urządzenia oraz inne przedmioty, wymagające i nie wymagające montażu lub zainstalowania, stanowiące wyposażenie zakładów, wydziałów i innych obiektów znajdujących się w budowie, tj. nie przekazanych jeszcze do eksploatacji,

4) odzież specjalną (roboczą i ochronną) oraz obuwie specjalne i sprzęt ochrony osobistej,

5) urządzenia służące wyłącznie celom bezpieczeństwa i higieny pracy, jeżeli ich jednostkowa cena zakupu lub koszt wytworzenia nie przekracza 30.000 zł,

6) książki, dzieła sztuki, eksponaty muzealne,

7) przedmioty stanowiące pomoc dydaktyczną w szkołach i uczelniach (z wyjątkiem maszyn i urządzeń stanowiących wyposażenie warsztatów szkolnych, a wykorzystywanych do celów produkcyjnych),

8) inwentarz żywy, zwierzęta pociągowe, zwierzęta w ogrodach zoologicznych i zwierzęta cyrkowe,

9) sadzonki produkcyjne hodowlane z przeznaczeniem do sprzedaży,

10) części zapasowe do maszyn i urządzeń,

11) oprzyrządowanie maszyn i urządzeń oraz przyrządy specjalne (matryce, formy, sztance, wykrojniki, modele, sprawdziany itp.) mające zastosowanie tylko do produkcji określonych wyrobów, z wyjątkiem form bateryjnych, używanych w przedsiębiorstwach budowlano-montażowych,

12) wszelkiego rodzaju przenośne opakowania trwałe (pojemniki, konwie itp.), z wyjątkiem specjalnych środków transportu, cystern, pojemników samochodowych itp.,

13) przedmioty i urządzenia służące do reklamy (szyldy sklepowe z urządzeniami pomocniczymi, reklamy neonowe, świetlne itp.),

14) kioski i budki uliczne, jeżeli ich jednostkowa cena zakupu lub koszt wytworzenia nie przekracza 50.000 zł,

15) telewizory, radioodbiorniki, adaptery, magnetofony, sprzęt turystyczno-sportowy, inne ruchome przedmioty użytku kulturalnego oraz meble biurowe stanowiące wyposażenie biur, obiektów socjalno-kulturalnych, handlowych i usługowych bez względu na ich wartość,

16) maszyny i urządzenia oraz ich oprzyrządowanie i środki transportu używane za granicą przy budowie kompletnych obiektów, zakupione i użytkowane w ramach zawartych kontraktów eksportowych.

2. W niżej wymienionych jednostkach organizacyjnych nie zalicza się do środków trwałych:

1) w przedsiębiorstwach budowlano-montażowych i remontowych oraz innych jednostkach wykonawstwa robót:

a) tymczasowych budynków i urządzeń rozbieralnych (np. rusztowania), stanowiących w okresie robót lub remontów wyposażenie placu budowy lub jego zaplecza, oraz urządzeń przewoźnych i przenośnych do obsługi placów budowy [barakowozów, agregatów grzewczych z nawiewem gorącej mieszaniny powietrza i spalin, agregatów z nawiewem gorącego czystego powietrza, pieców kolumnowych (kominków) opalanych paliwem ciekłym, promienników żarowo-gazowych i agregatów do podgrzewania wody],

b) elektrycznych wyposażeń placów budów: rozdzielni budowlanych, stojaków lampowych do oświetlania zewnętrznego i szaf kondensatorowych, jeżeli ich jednostkowa cena zakupu lub koszt wytworzenia nie przekracza 20.000 zł,

c) elektrycznych narzędzi rzemieślniczych, np. nożyc, wycinarek, pił, dłutarek, żłobiarek, młotków, frezarek, strugarek, skrobarek, szlifierek, szczotek rotacyjnych, wibratorów, jeżeli ich jednostkowa cena zakupu lub koszt wytworzenia nie przekracza 20.000 zł;

przepis lit. c) ma zastosowanie również do zarządów budynków mieszkalnych i innych jednostek wykonujących remonty budynków systemem gospodarczym,

2) w przedsiębiorstwach remontowych: maszyn, urządzeń i innych przedmiotów przeznaczonych na wymianę w zamian za przyjęte do remontu maszyny i urządzenia,

3) w przedsiębiorstwach geologicznych, uzdrowiskowych oraz w innych przedsiębiorstwach wykonujących roboty wiertnicze: narzędzi do wierceń geologicznych, sprzętu i osprzętu - według wykazu, który ustala Prezes Centralnego Urzędu Geologii,

4) w przedsiębiorstwach handlu detalicznego i gastronomii: straganów, wózków saturatorowych, automatów i innych urządzeń przenośnych służących do sprzedaży oraz wszelkich przedmiotów stanowiących ruchome wyposażenie pomieszczeń handlowych i gastronomicznych, jeżeli ich jednostkowa cena zakupu lub koszt wytworzenia nie przekracza 30.000 zł,

5) w jednostkach zaplecza naukowo-badawczego lub innych jednostkach wykonujących prace badawcze i wdrożeniowe: aparatury naukowo-badawczej oraz innych przedmiotów nabytych dla wykonania określonej pracy badawczej lub wytworzonych w toku jej wykonywania, w tym również urządzeń prototypowych - do czasu zakończenia pracy badawczej i przekazania tych przedmiotów lub urządzeń na majątek trwały właściwej jednostce organizacyjnej w celach eksploatacyjnych zgodnie z przepisami regulującymi zasady finansowania prac naukowo-badawczych,

6) w przedsiębiorstwie Polskie Linie Lotnicze "Lot": przyrządów i pomocy specjalnych do obsługi naziemnej statków powietrznych, o wartości zakupu lub wartości wytworzenia we własnym zakresie nie przekraczającej 50.000 zł,

7) w państwowym przedsiębiorstwie "Polska Poczta, Telegraf i Telefon": dalekopisów, telefonicznych aparatów wrzutowych, dziurkarek, przyrządów pomiarowo-badaniowych i regulatorów napięcia, jeżeli jednostkowa cena zakupu lub koszt wytworzenia nie przekracza 50.000 zł,

8) w przedsiębiorstwach handlu zagranicznego: pawilonów wystawowych i przedmiotów związanych z ich wyposażeniem.

§  3.

1. Upoważnia się Ministra Finansów w porozumieniu z Przewodniczącym Komisji Planowania przy Radzie Ministrów i Prezesem Głównego Urzędu Statystycznego do rozszerzenia w uzasadnionych gospodarczo wypadkach - na wniosek właściwych ministrów - wykazu przedmiotów i urządzeń zaliczanych albo nie zaliczanych do środków trwałych bez względu na cenę ich zakupu lub koszt wytworzenia.

2. Upoważnia się Ministra Rolnictwa w porozumieniu z Ministrem Finansów i Prezesem Głównego Urzędu Statystycznego do odrębnego jednolitego uregulowania zasad zaliczania środków pracy do środków trwałych w rolnictwie oraz zasad finansowania pierwszego wyposażenia w sprzęt rolniczy gospodarstw przejmujących grunty z Państwowego Funduszu Ziemi.

§ 4. Ministrowie i przewodniczący prezydiów wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) wydadzą polecenia opracowania - na podstawie danych z planu na 1970 r. - szacunku rozmiarów nakładów zwiększających w 1971 r. środki obrotowe w wyniku zmian zasad zaliczania środków pracy oraz innych przedmiotów długotrwałego użytkowania do środków trwałych, wprowadzonych niniejszą uchwałą, i przedłożenia ich Przewodniczącemu Komisji Planowania przy Radzie Ministrów i Ministrowi Finansów w terminie do dnia 31 października 1970 r.

§ 5. Traci moc uchwała nr 29 Rady Ministrów z dnia 10 stycznia 1961 r. w sprawie zasad zaliczania środków pracy oraz innych przedmiotów i urządzeń długotrwałego użytkowania do środków trwałych (Monitor Polski Nr 11, poz. 62).

§ 6. Uchwała wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1971 r., z wyjątkiem § 4, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

^* Z dniem 1 stycznia 1981 r. nin. uchwała traci moc w odniesieniu do jednostek działających według zasad rozrachunku gospodarczego w zakresie uregulowanym uchwałą nr 108 z dnia 3 listopada 1980 r. w sprawie zasad zaliczania w jednostkach gospodarki uspołecznionej środków pracy oraz innych przedmiotów i urządzeń długotrwałego użytkowania do środków trwałych (M.P.80.29.160), zgodnie z § 4 przywołanej uchwały.

Z dniem 1 stycznia 1982 r. nin. uchwała traci moc w odniesieniu do jednostek budżetowych i działających przy nich gospodarstw pomocniczych, zakładów budżetowych, szkół wyższych oraz organizacji społecznych w zakresie uregulowanym uchwałą nr 108 z dnia 3 listopada 1980 r. w sprawie zasad zaliczania w jednostkach gospodarki uspołecznionej środków pracy oraz innych przedmiotów i urządzeń długotrwałego użytkowania do środków trwałych (M.P.80.29.160), zgodnie z § 4 przywołanej uchwały.